हजारभर पुस्तके!


फ़क्त एक क्लिक ... आणि पुस्तक हजर

(पुस्तक उघडण्यासाठी नांव किंवा कव्हरवर क्लिक करा)

धुंद मधुमती : गिटार : श्री. प्रसाद किर्लोस्कर
अधिक संगीतासाठी संगीत विभागाला भेट द्या

ई साहित्य च्या ई पुस्तकांचे अॅप : विनामूल्य ( मर्यादित काळासाठी)

​खालीलपैकी कोणत्याही icon वर क्लिका

 

26 जानेवारी 2017 पासून ई साहित्य प्रतिष्ठानची ebook Whatsapp Broadcast सेवा सुरू झाली. 
पहिले पुस्तक "शामची आई " लेखक : साने सुरुजी
त्या अंतर्गत आपल्याला दर आठवड्याला एक नवीन मराठी ई पुस्तक Whats app द्वारे पाठवले जाईल.
कृपया आपले नांव नोंदण्यासाठी 7710980841 या नंबरवर whatsapp करून  आपले नांव व गाव कळवा.



​

 ॥ Marathi Books ॥
​

 
मित्रांनो..!!

मनुष्य-जन्म, आई-वडील, प्राण-वायू, देशाचे नागरिकत्व आणि ईसाहित्य प्रतिष्ठानची ई-पुस्तके फुकट मिळतात.  

पण म्हणून त्यांना कमी लेखाल तर ती मोठी चूक ठरेल. इथे तुम्हाला अत्यंत दर्जेदार पुस्तके मिळतील.

या वेबसाईटवर कुठेही बिनधास्त क्लिका. मोकळ्या मनाने फ़ेरफ़टका मारा. अगदी एखाद्या मंदिरात फ़िरता तसे. किंवा बागेत. स्वतःच्या घरात. 
सगळं फ़्री आणि ईझी. 
बेसुमार मराठी पुस्तकं वाचा. All Free Marathi books  उत्तम दर्जेदार पुस्तकं. कोणताही विषय घ्या. कितीही वाचा. कुठेही पैशाची मागणी नाही. जाहिराती नाहीत. भलत्यासलत्या हायटेक लिंक्स नाहीत, व्हायरस नाही.  ब्रेक्स नाहीत. तुम्ही जर खरे मराठी वाचनाचे भक्त असाल तर याहून मोठा सुखाचा खजिना तुम्हाला इतक्या सहजपणे कुठेही मिळणार नाही.
इथे फ़िरा. बघा. बागडा. क्लिका. वाचा. डाऊनलोड करा. फ़्री मनाने, मनसोक्त. आत्मविश्वासाने. मराठी पुस्तक प्रेमिकांसाठी आहे हे. 

नियमित मराठी ई पुस्तके ई मेलने मिळवण्यासाठी ... आपला ई मेल पत्ता कळवा... esahity@gmail.com
व्हाट्सऍपवर पुस्तक मिळण्यासाठी 7710980841  हा नंबर सेव्ह करा आणि व्हॉट्सऍप्प करून आपले नांव व गाव कळवा. 
मोबाईल वर पुस्तके वाचण्यासाठी आता ऍप उपलब्ध आहे https://play.google.com/store/apps/details?id=com.esahity.www.esahitybooks
​

आनंद...! फ़क्त घेऊ नका. द्या ! आपण डाऊनलोड केलेली मराठी ई पुस्तके वाटा. फ़्री. मेल, ब्ल्युटुथ, पेनड्राईव्ह. सीडी, कोणत्याही स्वरूपात भेट द्या. Whats app वरून पाठवा. मुखग्रंथ (Facebook) चॅट मधून मित्रांना द्या.  मस्त गिफ़्ट. मित्रमैत्रिणी, आई बाबा, मुलांना खुश करा. ई पुस्तके म्हणजे केसांत माळलेली फ़ुले. किंवा कानातला अत्तराचा फ़ाया. वजन तर काहीच नाही. खर्च नाही. आपल्यासोबत इतरांनाही सुखाची पखरण करत जातात. 

ई पुस्तकांशी मैत्री करा आणि मित्रांशी ई-पुस्तकांची ओळख करून द्या. वाचलेल्या पुस्तकांच्या लेखकांना अभिप्राय कळवा. आनंद. फ़क्त घेऊ नका. द्या.
​
या मराठी पुस्तकांचे कायदेशीर अधिकार ई साहित्य प्रतिष्ठानकडे आहेत.  आम्ही ती पुस्तके फ़्री वाटण्याचे कायदेशीर अधिकार तुम्हाला देत आहोत. 
जगभरच्या मराठी वाचकांना उत्तम मराठी साहित्य सहज आणि विनामूल्य मिळावे म्हणूनच ही सारी खटपट. या अभियानात तुम्हीही सिंहाचा वाटा उचला. नुसत्या ग्रजना नको. वाटा.  
यात सामिल व्हा. अधिक माहितीसाठी इतर पेजेसना भेट द्या. 


              केवळ मराठी पुस्तक नाही, केवळ मराठी भाषा नाही. 
                   इथे मराठी संस्कृतीचा उत्सव असतो. रोज. क्षणोक्षणी. 


पुस्तके वाचत असताना : संगीताचा आस्वादही घेऊ शकता : एकदा संगीत सेक्शनला भेट द्या : मराठी गाणी  ऐका.
मूळ प्राकृत ज्ञानेश्वरी आणि नेहमीच्या वापरातल्या मराठीतली भावार्थ ज्ञानेश्वरी, दोन्हींचे खुप सुंदर ऑडिओ आहेत. एकदा ऐका. कान तृप्त तृप्त होतील.

                     ई साहित्य प्रतिष्ठान : एक प्रसन्न अनुभव

खजिनाच हा...

पुस्तकाच्या कव्हरवर फ़क्त एक क्लिक आणि पुस्तक हजर

​
स्वातंत्र्यवीर सावरकरांचा जीवनपट अंतःचक्षुंसमोर जिवंत करणारे एक अभिवाचन.
प्राचार्य डॉ. मुरलीधर जावडेकर यांच्या आवाजात.

​

​

​

 एक खतरनाक थ्रिल्लर:

वर्गात शिक्षिकेची नक्कल केल्याबद्दल भानू भारस्वाडकरला पंधरा दिवसांसाठी कॉलेजमधून रेस्टिकेट करण्यात आलं. अचानक समोर आलेल्या रिकाम्या दिवसांच काय करावं असा तिला प्रश्न पडला. त्याच वेळी नयनाचा बॉयफ्रेड, जटाशंकरच्या नादी लागून, तिला सोडून त्यांच्या आश्रमात निघुन गेला. त्याला परत आणण्याची नयनाने दिलेली जबाबदारी भानूने आनंदाने स्वीकारली. पण... .
आश्रमात गेल्यावर भलत्याच भानगडीत गुंतल्याने भानूचे साहस तिच्या जीवावर बेतले. तिथं घडलेल्या घटनांची ती शेवटची साक्षीदार होती. तिचं जीवंत राहणं जटाशंकरच्या अस्तित्वाकरता धोकादायक होतं. आपली शिकार अटळ आहे याची भानूला कल्पना होती. तिच्यासमोर दोन मार्ग होते-  मुक्याने मृत्यु किंवा सर्वंकष संघर्ष…
कथा पराकोटीची रोमांचक आहे…
धारपवाडीतील खून या गाजलेल्या कादंबरीच्या लेखकाची दुसरी कादंबरी : शेवटचा साक्षीदार
​

धमाल मार्मिक पुस्तक
आजकालच्या पत्रकारितेची अगदी यथायोग्य ओळख करून देणारे विनोदी लेख
मच्छर टाईम्स

 वास्तव....

​नाशीक पुणे रोडवरील महारामांगांची वस्ती... आताचं नागसेन नगर... तेव्हाचं काझीचं वाडगं. बाजूला कसाईवाडा, आणि इतर वाडे. पण या वस्तीच्या वाट्याला वाडा हे नांव लागू होत नव्हतं. म्हणून वाडगं.
मनोहर आहिरे हे हाडाचे कार्यकर्ते. नाशिकमध्ये घंटागाडीवरील मजूरांचा त्यांनी उभारलेला लढा प्रसिद्ध आहे. 
पण हे पुस्तक म्हणजे आरसा आहे. उत्तम कांबळे यांच्या शब्दांत सांगायचं तर काझिचं वाडगं म्हणजे एका धडपडणार्‍या कार्यकर्त्याची चित्तरकथा आहे. भिन्न जाती, भिन्न संस्कृतीच्या ... भाकरीची शिकार करायला एकत्र आलेल्या समूहाचा हा भुगोल आहे. 
मराठी साहित्याचा बहुतांश अवकाश हा मध्यमवर्गीय जीवनाअने व्यापलेला आहे. त्यात इतर जीवनप्रवाहांचं प्रतिबिंब यायला हवं. तरच ते समृद्ध होईल.
ई साहित्य विविधतेचं मनापासून स्वागत करते.

 दुर्गवीर

ट्रेकिंग हा वाढता छंद आहे. स्वस्त आणि मस्त. त्यामुळे ट्रेकिंगचे अनेक ग्रुप बनत असतात. काहीजण तर ट्रेकिंगचा धंदाही करतात. 
पण काही ट्रेकर्स काही ध्येय ठेवून चालतात. त्यातले आघाडीचे एक आहेत दुर्गवीर. हे हौसे गवसे नवसे ट्रेकर्स नाहीत. महाराष्ट्रातील दुर्ग हा एक अतिशय मौल्यवान  खजिना आहे. सोने, हिरे मोती यांहूनही मौल्यवान. पण त्याची ना निगा राखली जात ना बूज ठेवली जात. किल्ले म्हणजे काही पर्यटनस्थळ नव्हे. स्वराज्यस्थापनेची ती मंदिरे आहेत. त्यांचा आब राखला पाहिजे. त्यांची निगा राखली पाहिजे. हे काम आपल्या कुवतीनुसार दुर्गवीर करतात.
या दुर्गवीरांचे धीरू, म्हणजे धिरज लोके यांनी अतिशय सुंदर शब्दांत दुर्गवीरांच्या कार्याची आणि ट्रेकिंगमधल्या गंमतीजंमतीची माहिती या पुस्तकात दिली आहे. 
वाचलेच पाहिजे. 
टाईमपास म्हणून नव्हे.
मनाला शक्ती यावी म्हणून.
भक्ती जागृत व्हावी म्हणून.

 सुप्रसिद्ध लेखिका अनघा हिरे यांची लहान मुलांसाठी गोष्टीची पुस्तके...
​

​

एका मुलाची गोष्ट आहे.
पण मुलांसाठी नाही.

शावड्या : साईनाथ चन्ने

एका मुलाच्या नसलेल्या बालपणाची कथा.
एका मुलाच्या निरागस मनोव्यापारांची कथा

कथा ग्रामीण भागातली आहे.
पण ग्रामीण नाही.
शहरातल्याही अनेक मुलांच्या वाट्याला येणारं हे बालपण...

कथा मनोरंजन करते.
पण रंजक नाही.
गंभीर प्रश्नांना गंमत जंमत करत मांडते.

लेखक नवीन आहे.
पण कच्चा लिंबू नाही. लक्ष ठेवून रहा....

 नव्या तरुणाईच्या दोन नवीन तेज तर्रार कादंबर्‍या

कामशेत एक काळरात्र : (Horror) : सागर पाटील

 ईश्क : (Romantic) : अनिकेत समुद्र

 छत्रपती संभाजी राजेंनी लिहीलेलं एक ऐतिहासिक पुस्तक...
​

​१९२० साली प्रा. वेलिंगकर यांना एका संस्थेने संस्कृत साहित्याची सूची बनवण्याचे काम दिले होते. ते करता करता अचानक त्यांना बुधभूषण नावाच ग्रंथ (हस्तलिखित) हाती लागला. जेव्हा ते अधिक खोलात शिरले तेव्हा तो चक्क शंभूराजे म्हणजे छत्रपती संभाजीमहाराजांची रचलेला आहे हे त्यांच्या लक्षात आले. त्यांना हे खरे वाटेना. कारण तोवर संंभाजीराजांची प्रतिमा व्यसनी, व अत्यंत वाया गेलेली व्यक्ती अशीच करून देण्यात आली होती. म्हणून प्राध्यापकांनी अधिक शोध घेतला. तेव्हा त्यांना शंभूराजांचे एक वेगळेच व्यक्तीमत्व हाती लागले. बालपणी शिवाजीमहाराजांच्या आग्रा सुटकेच्या वेळी बाल शंभूंना बनारसच्या एका पंडिताघरी ठेवण्यात आले होते. तिथे त्यांनी संस्कृतचे ज्ञान घेतले. त्यांच्या कुशाग्र बुद्धीने ते आकलनही केले. आणि आयुष्यभर जतनही. त्यानंतरच्या आयुष्यात त्यांनी कायम मोठमोठ्या विद्वानांशी संगत ठेवली. आणि त्यांनी हिंदीतूनही नखशिखा आणि नायिकाभेद अशासारखी काव्येसुद्धा केली. 
या संशोधनानंतर शंभूराजांच्या चरित्राचे अनेक पदर उलगडत गेले आणि या महान गुणी योद्ध्यावर लागलेल्या कलंकांचे डाग कुठल्याकुठे विरून गेले. आज छत्रपती संभाजी महाराज यांचे कर्तृत्व वादातीतपणे मान्य केले गेले आहे.जगातील सर्वात महान आणि आदर्श राजांपैकी ते एक होते. 
बुधभूषण या संस्कृत काव्यग्रंथात शंभूराजांच्या संस्कृत ज्ञानाचा, त्यांच्यावरील संस्कारांचा आणि त्यांच्या विचारांचा परिचय होतो.
प्रत्येक मराठमोळ्याने संग्रही ठेवावा असा हा ग्रंथ ई साहित्य प्रतिष्ठान आपल्या वाचकांसाठी ई पुस्तक रुपात सादर करीत आहे.

​

गुलशने इब्राहिमी


हे पुस्तक शिवशाहीच्या आधीच्या महाराष्ट्राचे, त्यातल्या राज्यकारभाराचे वर्णन करणारा एक महत्त्वाचा दस्त ऐवज आहे. प्रत्येक मराठी इतिहासाच्या अभ्यासकाने हे पुस्तक वाचावे आणि संग्रही ठेवून पुन्हा पुन्हा वाचावे.

या पुस्तकाचा लेखक कास्पियन समुद्राच्या किनारी इ स १५७० मध्ये जन्मला. भारतात आल्यावर त्याने काही काळ आदिलशाही दरबारात काम केले. 
आदिलशाही, निजामशाही, बहामनी घराणे, वर्‍हाडची इमादशाही, बीदरची बरीदशाही, गोवळकोंड्याची कुतुबशाही, दिल्लीच्या मोगलांच्या अंमलाखालील प्रदेश, गुजराथची सुलतानशाही, खानदेशचे फ़ारुकी घराणे अशा सर्व शाह्यांच्या राज्यकारभारातील बारकाचे टिपणारा सुमारे आठशॆ पानांचा हा ग्रंथ आहे. 
​
हा ग्रंथ वाचल्यावर छत्रपतींच्या शिवशाहीचे महत्व अधिकच उजळून निघते.

​

​

​

पुरंदरचे रत्न : छ. शिवाजी महाराजांच्या खजिन्यातील एका नररत्नाची कथा
भोपाळ नरसंहार : (१९८४ मधील एका भयानक घट्नेची इत्थंभूत माहिती) : लेखिका : दीप्ती काबाडे

​

​

​

तीन ललित लेख संग्रह. एक सडेतोड. एक मार्मिक विनोदी. एक प्रासंगिक
तो आणि ती ( स्त्री पुरुष संबंधांबद्दल विचारांना चालना देणारे लेख), लेखक प्रतिक पुरी.
मनसोक्त (वर्तमानपत्र वाचून मनात झालेली खळबळ व्यक्त करणारे लेख ) लेखिका : डॉ. स्मिता दामले
अहम ब्रह्मास्मि : ( विनोदी लेख संग्रह) : लेखक - डॉ. नितीन मोरे

​

 लता देशपांडे यांची तीन सुंदर पुस्तके.
नातीगोती व अनिकेत हे कथासंग्रह
​आणि सुर्यास्ताचे किरण हे आत्मकथन
​

​

​ आधुनिक प्रेमकथांची साम्राज्ञी : सोनाली सामंत : दोन हळुवार लघुकादंबर्‍या

​

​

​

​

डॉक्टर चाणक्य : डॉ शशांक परुळॆकर
  एक मस्त इंटेलिजंट कॉमेडी वाचायची आहे? तर हे पुस्तक नक्की वाचा.
मा. शरद पवार एकदा म्हणाले होते की आमच्या राजकारणापेक्षा मोठं राजकारण इतरच क्षेत्रांत चालू असतं. हा अनुभव अगदी प्रत्येकच शिक्षकाला, कर्मचार्‍याला, डॉक्टरला आणि अगदी गृहिणींनाही येत असतो. या पुस्तकाचा विषय आहे, हॉस्पिटलमधलं अंतर्गत राजकारण. लॆखक स्वतः एका मोठ्या नामांकित इस्पितळात मुरलेले आहेत. आणि त्यांनी रेखाटलेले मार्मिक मासलेवाईक प्रसंग वाचून हसून हसून मुरकुंडी वळते. खरं तर वैद्यक हा गंभीर विषय. अगदी जीवन मरणाचा. पण तो जेव्हा इतर व्यवसायांसारखा एक व्यवसाय होतो तेव्हा जे होतं ते या पुस्तकात आलं आहे. पुस्तकाचा बाज जरी विनोदी खुसखुशीत असला तरी पुस्तक विचार करायला लावतं. गंभीरपणे.  

​

 धारपवाडीतील खून
​: रहस्य कादंबरी: 
लेखक : संजय काळे
सध्याच्या ग्रामीण राजकीय वास्तवाचा वेध
​

 तीन शिल्पकार ( दीर्घकथा) :
​लेखक : अरुण कुळकर्णी

हे प्रवासवर्णन नाही मवाळ हृदयाच्या व्यक्तींनी वाचू नये

 अविस्मरणीय युगांडा ( अनुभव) अरविंद साने

 असा तो अशी ती ( कथासंग्रह)
लेखक : प्रवीण मिशाळ
नवरा बायकोच्या प्रेमकथा ( का? असू नयेत?)

​​

पाठलाग : थरारक कादंबरी : अनिकेत समुद्र
​

हा क्षण : क्रमशः कादंबरी : विशाल इंगळे

​

​

संत तुकाराम महाराजांच्या निवडक अभंगांचे अर्थासह निरूपण
अमृतबिंदू : रविंद्र फडके

चर्पटपंजरी अर्थात भजगोविंदम : हे संस्कृत मधील एक महान काव्य आहे. जगद्‍गुरू श्री आद्य शंकर्ताचार्यांनी रचलेले हे काव्य संस्कृतमधील अत्यंत सुंदर काव्यांपैकी एक मानले जाते. वेदांताचा अर्क या छोट्याशा भजनात सामावलेला आहे. मानवाला आपल्या अस्तित्त्वाचा अर्थ शोधायला प्रवृत्त करणारे हे काव्य आहे. धन, संपत्ती, सांसारिक मोह यांचा नेमका अर्थ आणि सत्य यांच्या शोधाची ही सुरुवात आहे. याद्वारे जागृत झालेला शिष्य ज्ञान आणि इश्वराच्या शोधासाठी मार्गस्थ होतो. 
------चर्पटपंजरी ऊर्फ़ भज गोविंदम
---चर्पटपंजरीमध्ये एकूण ३१ श्लोक आहेत. त्यांचा द्वादश मंजरिका, चतुर्दशमंजरिका आणि सार असे तीन भाग पडतात. पहिला श्लोक झाल्यानंतर २ ते तेरा हे बारा श्लोक शंकराचार्यांनी रचलेले आहेत. त्यातून भुमिका स्पष्ट होते. चौदा ते सत्तावीस हे चौधा श्लोक त्यांच्या विद्यार्थ्यांनी रचलेले आहेत. तर शेवटचे पाच श्लोक पुन्हा श्री शंकराचार्यांनी रचलेले आहेत.
शंकराचार्यांचे इतर ग्रंथ मनोहारी सौंदर्याने नटलेले आहेत. परंतू चर्पटपंजरी ही एक सरळ तत्त्वज्ञानी कृती आहे. त्यात आडवळणे किंवा गोडवा नाही तर एखाद्या सर्जनने कात्री चालवावी तशी मांडणी आहे. त्यामुळे ऐकायला गोड वाटणारे हे श्लोक अत्यंत स्पष्ट अशी तर्कदुष्ट विधाने करतात.
-श्री. सुहास लिमये यांच्या उत्कृष्ट वक्तृत्त्वातून या काव्याचा आस्वाद घ्या. 
याचे व्हिडिओ उपलब्ध आहेत.
अधिक माहितीसाठी व संपूर्ण संचासाठी संपर्क साधा : श्रीकृष्ण भागवत (9892794688) shrikrish@yahoo.com
-----------------
ई साहित्य च्या संस्कृत विभागाला भेट देत रहा. येत्या वर्षभरात तिथे प्रचंड मोठा खजिना जमा होणार आहे. 

भगवान बुद्धांच्या तत्त्वज्ञानाचे सार तिपिटकामध्ये आहे. त्यातील सुत्तपिटकातील खुद्दकनिकाय या ग्रंथातील एक भाग म्हणजे धम्मपद हा पाठ. मन या विषयावर भगवान बुद्धांनी केलेले सखोल चिंतन या पाठात आहे. 
हे सर्व पाली भाषेत ग्रंथबद्ध आहे. त्याचे मराठीकरण श्री अशोक तपासे आणि हर्षदा तपासे यांनी मराठी वाचकांसाठी केले आहे.​

​

 बालगंधर्व : व्यक्ति आणि कला 
लेखक : वसंत शांताराम देसाई

ई साहित्य प्रतिष्ठान मराठी भाषा आणि मराठी साहित्याबरोबरच मराठी परंपरा आणि मराठी संस्कृतीचा जास्तीत जास्त प्रचार आणि प्रसार व्हावा यासाठी काम करते. बालगंधर्व म्हणजे मराठी संस्कृतीला लाभलेले एक अनमोल रत्न. या रत्नाची प्रभा ज्यांनी जवळून पाहिली ते भाग्यवानच. पण आपल्याला निदान त्या प्रभेचा आणि प्रतिभेचा दूरान्वयाने साक्षात्कार व्हावा म्हणून हे पुस्तक. या पुस्तकाचे वाचन जास्तीत जास्त मराठी भाषिकांकडून व्हावे हीच सदिच्छा.
​
हे पुस्तक लिहिणारे श्री. वसंत शांताराम देसाई हे बालगंधर्वांचे समकालीन नाट्यसमीक्षक. त्यांनी १९३१ ते १९५५ या काळात बालगंधर्वांची नाटके पाहिली आणि त्यांवर अनेक लेख लिहीले. जणू बालगंधर्वांच्या कलेचा मागोवा घेत ते जगले. त्यामुळे हे पुस्तक बालगंधर्वांच्या जीवनाइतकेच रंजक व भव्य झाले आहे. नाट्यशास्त्राचा अभ्यासक असल्यामुळे त्यांनी पुस्तकाची रचनाही एखाद्या नाटकासारखीच गुंतवून टाकणारी केली आहे.

प्रत्येक मराठी रसिकाने हे पुस्तक वाचावे आणि संग्रही ठेवून पुन्हा पुन्हा वाचावे.

 कामसूत्र : मूळ लेखक वात्स्यायन
अनुवाद : सुनील सामंत
खजुराहोच्या शिल्पचित्रांसह : छायाचित्रे : हर्षज पाटकर
(चित्रविरहित कामसूत्र उपलब्ध आहे)​

धर्म, अर्थ आणि काम हे आयुष्याचे तीन आधारस्तंभ आहेत. (चवथा मोक्ष, हा आयुष्यानंतरचा).  यांतलं धर्मशास्त्र सगळ्यांकडून अभ्यासलं जात नसलं तरी बऱ्यापैकी चर्चेला येतं. निदान आपल्या संतांनी लिहून ठेवलेले धार्मिक, अध्यात्मिक विचार तरी आपण वाचतोच. ऐकतो. अर्थशास्त्र तर आपण कॉलेजात जाऊन शिकतो. टिव्हीवर चर्चा होतात. मग कामशास्त्राचा अभ्यास तरी लपूनछपून का करावा? कामसूत्राचं भाषांतर करायला खरं तर गदिमा, पाडगांवकर, ग्रेस, संदिप खरेंसारखे रसिक शब्दप्रभूच हवेत. हे काव्य आहे. त्याला रसरशीत कवितेसारखं हळूवार उलगडायला हवं. एकेक शब्द रसिकतेने कल्पनाविलासाच्या पाकात घोळवून अलंकारांच्या तुपात तळून शब्दमाणकांनी सजवलेल्या कनकाच्या नक्षीदार ताटात पेश करायला हवा. कामसूत्र पुस्तक रेशमी गुलाबी पाकळ्यांनी सजवून सॅटिनच्या मृदू तलम झिरझिरीत कव्हरसह हळूवारपणे पेश केलं जावं. आणि उघडणाऱ्याने (किंवा उघडणारीने) आपल्या थरथरत्या हळुवार बोटांनी आणि धडधडत्या हृदयानिशी त्या अक्षरांवरून नजर फ़िरवतानाच एका सप्तस्वर्गीय आनंदाच्या लाटेवर स्वार व्हावं. हे पुस्तक जमिनीवर पाय ठेवून वाचू नये (दोन्हीही अर्थांनी). आणि बुद्धी तर गहाणच ठेवावी.
ईश्कपर जोर नहीं है ये वो आतिश गालिब
जो लगाये न लगे और बुझाये न बने…
असं मानून त्या आगीच्या लवलवत्या तलम ज्वाळेत ज्याला किंवा जिला पोळून घ्यायची तीव्र इच्छा आहे त्यांच्यासाठी हे पुस्तक आहे.
​​कृपया हे पुस्तक बारा वर्षांखालील मुलामुलींच्या हाती देऊ नये

मी एक शिक्षक
महाराष्ट्रातील शिक्षणाची परिस्थिती
नासा येवतीकर

​

रंभाशुकसंवादम : हे संस्कृत मधील एक महान काव्य आहे.  शुक मुनी म्हणजे वैराग्याचं अंतीम टोक. त्यांच्या  तपाचा भंग करण्यासाठी सौंदर्यवती रंभा स्वर्गातून खाली येते. आणि त्यांचं चित्त विचलित करण्याचा प्रयत्न करते. पण तिने मांडलेल्या प्रत्येक मोहाचे शुकमुनी कसे खंडन करतात ते वाचले व ऐकलेच पाहिजे. यातील पहिला श्लोक हा रंभेचा म्हणजे या जगाचे सुंदर रूप वर्णन करणारा आहे तर दुसरा हे जग निर्मोही, भक्तीपूर्ण नजरेतून पहाणारा आहे. अशी ही एक अतिशय मजेशीर जुगलबंदी आहे. 
संस्कृत साहित्य म्हणजे कोहीनूर रत्नांचं भंडारच. कालिदास, भवभूती, बाणभट्ट, पंडितराव जगन्नाथ, शंकराचार्य, भास किती नावं घ्यावीत! पण दुर्दैवी आपण… फ़क्त नावंच घेत रहातो. त्यांच्या साहित्याचं सौंदर्य , त्याचा आस्वाद घेणं आपल्या नशीबात नसतं. कारण काही कारणांनी आपल्याला संस्कृत येत नाही. आपल्याला मेघदूत, गंगालहरी, चर्पटपंजरी, रघुवंश, रंभाशुकसंवाद अशी महान साहित्यांशी कधीच जवळीक साधता येणार नाही. न वेळ, न जाण. आपल्यासाठी एक विश्व कायमचं दुरावलं. अगदी जवळचं असून…
असं निराश वाटत असताना अचानक एक गुहेचा दरवाजा उघडला. आणि या सर्व संस्कृत साहित्याच्या एकेका श्लोकाचं सुंदर विवरण देणारे व्हिडिओज मिळाले. शेकडो व्हिडिओज. पंडितराज जगन्नाथांनी गंगार्पण होतांना रचलेलं “गंगालहरी” स्तोत्र. शुकमुनींचा तपोभंग करण्यासाठी आलेली रंभा आणि तिच्या मोहाला बळी न पडणारे शुकमुनी यांच्यातील संवाद “रंभाशूकसंवाद”. राधा आणि कृष्ण यांच्यातील संवाद” राधाकृष्णसंवाद”, श्रीमद्शंकराचार्यांनी लिहीलेली “चर्पटपंजरी”. प्रभूश्रीरामचंद्रांच्या संपूर्ण वंशावळीचं काव्यमय वर्णन करणारं महाकवी कालिदासविरचित “रघुवंशम”. आणि असं बरंच बरंच काही...
ज्येष्ठ प्राध्यापक श्री सुहास लिमये यांनी अत्यंत रसाळ भाषेत केलेल्या एका एका श्लोकाचं विरुपण आता आपण सर्वजण पाहू व ऐकू शकतो. ई साहित्यच्या संस्कृत विभागात आता लवकरच हे सर्व व्हिडिओ दाखल होत आहेत.

शब्द शब्द इतके सारे जमले आहेत
त्यांचाच एक शब्द बनला
कारण
मला देव शब्दांतच दिसला!!
असा पुकारा करत तिची कविता साकारते.
शब्द म्हणजे पूल...  या मनाचे गूढ त्या मनापर्यंत पोहोचवणारे शब्द... आणि स्वतःच्या मनाचा आवाज स्वतःच्या अंतर्मनापर्यंत पोहोचवणारे शब्द...
या शब्दांनाच देवत्व बहाल करणार्‍या एका कवयित्रीची कविता .
​ सृजा – उर्फ़ संहिता हिस्वनकर हिचा पहिला वहिला काव्यसंग्रह : “शब्दसृजा”
सृजाच्या “अमीबाच्या कविता” या काव्यमालिकेतल्या कविता गाजल्या होत्या. एका वेगळ्या दृष्टीने जगाकडे पहाणारा अमीबा म्हणतो-
वल्गना मोठ्या मोठ्या पाहून घ्याव्यात
डबक्यावर मनोरे बांधतोच आहे
निसटत्या निसरड्या हातांनी या
लाखो स्वप्नांसाठी रांधतोच आहे
काहीही जवळ नाही उड्या तरीही अनेक आहेत
सृजाच्या कवितांतून आसक्ती विरक्तीचा संवाद हळूहळू आकार घेताना जाणवतो आणि  तरल विचारांची स्पष्टता ठामपणा होणाची प्रक्रिया उलगडत  जाते.
विरक्ती त्याच्या मनाची असताना
भौतिक सुखे त्याने का सोडावीत?
अन विरक्त जो खराच असेल
शोभा त्याने का मांडावी?
सृजाच्या मनाचे सर्व बंध अखेर शब्दांनीच एकमेकांना जोडले जातात. भौतिक विश्वाला भावनिक विश्वाशी जोडणारे तिचे शब्द एक नवीनच नाते निर्माण करते.
अनंत काळापुरती
आपण जोडलीत नाती
शब्दांत तरी मिसळत राहो
नवसृजनाची नवी माती..
नवसृजनाच्या या कविता प्रत्येक काव्यप्रेमीने वाचल्याच पाहिजेत.

​

 
निशा रौंदळ, इयत्ता चौथी, माळीनगर या एका चिमुकल्या खेड्यातल्या शाळेतली मुलगी. तालुका मालेगाव, जिल्हा नाशिक. 
तिच्या सुंदर कवितांचं एक पुस्तक. महाराष्ट्र राज्य आणि मराठी भाषा यांना उज्ज्वल भवितव्याची ग्वाही देणारं. शैक्षणिक क्षेत्रात तसेच वर्तमानपत्रांतून याचे पडसाद उमटत आहेत. नक्की वाचा आणि आपले अभिप्राय निशाला कळवा. आपल्या शाळांतून चालणार्‍या उपक्रमांची माहिती द्या...

​

तारुण्यातून एक पाऊल पुढं सरकल्यावर आपोआप आपल्या खांद्यांना जबाबदार्‍यांचं ओझं जाणवू लागतं. डोळ्यासमोरची स्वप्न जवळ आल्यासारखी दिसू लागतात. आपल्या अनुभवाने आपण बरेच शहाणे सुद्धा झालेले असतो.  तेंव्हा तर आपण शहाणे असू वा नसो, शहाण्यासारखच वागावं लागतं. वेड्यासारखं काही करण्याची परवानगी ही नसते आणि इच्छाही. आणि अशाचवेळी हृदयाच्या आतून प्रेमाची एक हाक येते आणि शहाण्या जीवाला वेडं करण्याचा प्रयत्न सुरू करते. एकाच शरीरात असलेलं एकटं मन दोन एकमेकाच्या विरुध्द असलेल्या पात्रांमध्ये विभागलं जातं आणि सुरू होते आतल्या आत एक वेगळ्याच प्रकारची घुसमट. 
आई विरुद्ध बाई : श्रीकांत भोसले

दलबल दलबल धोत्ताला : अनघा हिरे
उपद्‍व्यापी ओवी: अनघा हिरे
​Anti-time-machine
तुम्हाला लहान व्हायचंय का? अगदी कुक्कुलं? नुकतंच रांगायला, उभंरहायला आणि बोबलं बोबलं बोलायला सुरुवात करायची का?
तर वाचा आणि हरवून जा...

सर्पबळी (भयकथा) : अभिषेक दळवी
 अलवणी (भय कादंबरी) : लेखक अनिकेत समुद्र
काटा किर्र ( भयकथा संग्रह) : लेखक - मिलींद कुलकर्णी
ही पुस्तके कृपया रात्री अपरात्री, एकटे असताना वाचू नये.

महाभारत आणि रामायणा कडे आजच्या काळात तर्कशास्त्राच्या दृष्टीकोनातून तटस्थ, अभावनिक नजरेने पहाण्याचा हा एक प्रांजळ प्रयत्न आहे.
​या पुस्तकात लिहिलेले तर्क व विचार हे लेखकाचे स्वतःचे असून त्यामागे कोणाच्याही भावना दुखावण्याचा हेतू नाही. या पुस्तकातील कोणत्याही भागाबद्दल काही प्रतिक्रिया असल्यास कृपया  prabhakar365@gmail.com   किंवा  esahity@gmail. com  यांवर संपर्क करावा. 
​आपल्या सूचना, टिका, आक्षेप वगैरेंचे स्वागतच आहे. वादे वादे जायतो तत्त्वबोधः.- लेखक : प्रभाकर फडणीस

मैत्रबंध (कथासंग्रह) : लेखक श्री अरुण कुळकर्णी.
बालमैत्रीच्या तीन विविध छटांचं मनोज्ञ दर्शन यात आहेच. पण त्याचबरोबर अवखळ आणि अल्लड बालपणानंतर मुलींच्या वाट्याला येणार्‍या एका वेगळ्या आयुष्याचा, वेदनांचा वेधही या पुस्तकात घेतला आहे. एक अतिशय सुंदर पुस्तक. प्रत्येकाने वाचायलाच हवं असं. प्रत्येक भावनाशील स्त्रीपुरुषाने.

शत्रूवरही येऊ नये असा प्रसंग ट्रेकच्या अतिउत्साहात येतो. तेव्हा सावधान! हे पुस्तक सावध करणारं आहे. ट्रेक कसा करू नये ते सांगणारं आहे. दारू, बिअर किंवा कोणतीही नशा हे तर ट्रेकचे शत्रू नंबर एक. अतिउत्साह आणि बेपर्वाई हे दुसरे. आणि निसर्गाची ताकद न ओळखणं ही मोठी चूक.  पाणी, जेव्हा अक्राळ विक्राळ रूप धारण करतं तेव्हा पूल च्या पूल, इमारतीच्या इमारती पत्त्यांसारखं घेऊन जातं. आपण माणसं म्हणजे किडा मुंगी. उगाच या रागावलेल्या निसर्गाच्या नादी लागूच नये.  ​ट्रेक करा. फ़िरा. आनंद घ्या. पण सांभाळून, सावध. सुरक्षित. 
फ़क्त १० पानांचं एक पुस्तक. पण प्रत्येक ट्रेकप्रेमीने वाचलं पाहिजे.

​आपल्या या आयुष्यात आपले संस्कार,पूर्व आयुष्य, हेच आपले गुरु असतात. आजूबाजूला हजार ,वेगऴे विचार कौरवां सारखे वावरत असतात. अनेक गोष्टीशी आपल्याला लढायला लागते. पण आपण हरून चालत नाही.
अशा आशावादाच्या,वेगऴ्या,छाया-प्रकाशाचे बदल दाखवणार्‍या मनोभावनेचे रुप असे हे स्तंभ,  घेऊन "रानफुलांचे थवे", "कृष्णकुसुमांजली ", "आम्रकुसुमांजली" हे स्तंभ लेखांचे संग्रह. 

​

जेव्हा एखाद्या व्यवसायात  गोरेसुद्धा हात टेकतात;

तेव्हा तिथेच एक मराठी उद्योगपती  आपले पाय रोवतो !

 
बेळगावी एका डेंटिस्टकडे साफ़सुफ़ीसकट सगळी वरकामं करणारा एक निम्न-मध्यमवर्गीय मुलगा अमेरिकेतला एक बडा बिझनेसमन म्हणून कसा नावारुपाला आला त्याची कथा. तेही गोर्‍यांच्या बंद पडायला आलेल्या कंपन्या चालवायला घेऊन. समस्त गुजराथी-पंजाबी-मारवाडी बिझनेसमनना मागे टाकून अमेरिकेत मराठी व्यावसायिकतेचा झेंडा उभारणारा हा मुलगा, त्याचं वैयक्तिक जीवन, त्याच्या आयुष्यातील संकटं, थरार आणि आनंदाचे, विजयाचे क्षण यांचं एक सुंदर चित्रण. एखाद्या हॉलिवूड सिनेमात शोभेल अशी कथा. 
खर्‍या मराठी बाण्याची.

​

डॉ. नितीन मोरे हे सद्यकालीन सामाजिक व राजकीय वास्तवावर मार्मिक भाष्य करतात. त्यांची विनोदी अंगाने लिहिलेली तीन पुस्तके सादर करीत आहोत.

कादंबर्‍या
सोSहम :( एक गूढकथा) : ऋषिकेश कानडे 
तुझेच मी गीत गात आहे: (स्त्रीकेंद्रित) : शुभांगी पासेबंद

कथासंग्रह
त्रिवेणीसंगम : (व्यक्तिरेखा) : अरूण कुळकर्णी
​जीवनगौरव : शैलेश पुरोहित

श्रद्धासंस्कार : अरुण कुळकर्णी 
रोजच्या वापरातले श्लोक, कविता, मंत्र, आणि त्यांचे अर्थ

रोजच्या आहाराबद्दल वैद्यकिय सल्ला
वेगवेगळ्या व्याधीं असलेल्या व्यक्तिंनी काय खावे, काय खाऊ नये याचे मार्गदर्शन
​

खाद्य मोहिनी. : आवृत्ती बारावी :  ​

• ​दलियाची खिचडी 
• टोमॅटोचे सार
• पाकातल्या पुर्‍या
• राताळ्याचे काप
• पडवळाच्या बियांची चटणी
• बारीक शेवेची भाजी
• खाटं
• कढीलिंबाची चटणी
• वांग्याचं पिठलं
• कच्च्या टोमॅटोची कोशिंबीर
• गोबापुरी
• खडखडिया
• पाकातले शंकरपाळे
• चुरम्याचे लाडू
• रव्याचे खारे शंकरपाळे
• ब्रेड डोसा
• फजिता
• गवार ढोकळी
• पोटॅटो करी​

• दुधीचे कोफ्ते
• मोदक
• खांड केरी
• मेथीची उसळ
• मॅंगो राईस
• फोडणी भात (वेगळा प्रकार)
• कोबीचे मुठीये
• मुगडाळीचा परोठा
• आमसुलाची चटणी
• मटकी भात
• आंबोणी
• दूधपाक
• चणाडाळीची चटणी
• भोपळ्याच्या सालीची चटणी
• काला
• एकत्र पिठलंभात
• गव्हाची उसळ
• सुरणाचा छुंदा
• पिकलेल्या केळ्यांची भाजी
• खजुराचे क्रिस्पि मोदक

​संगीतात जशी घराणी आहेत, चित्रकलेत जसे पंथ आहेत, तसेच पाककलेमध्येही प्रकार आहेत. काहींना जगभरच्या आणि देशभरच्या नवनवीन पाककृतीं बनवण्यात आनंद मिळतो. तर काही कलाकार अगदी साधी पोळीभाजी आणि वरणभाताला अशी चव आणतात की रसिक खवैय्या बोटं चाटत रहातो. साधी चटणी, इडली किंवा डोसा उत्तम बनवणं हे सुद्धा खायचं काम नाही. वर्षभर करकरीत रहाणारं लोणचं, किंवा जिभेवर ठेवताच वितळणारी अरळ चकली बनवायला तपश्चर्याच लागते. कोणती भाजी किती ढवळावी आणि आंच किती मंद किंवा तेज ठेवावी हे सायन्सच आहे. अगदी साधी पोळी गोल गरगरीत, मऊशार रेशमासारखी बनवणं हे पैठणी विणण्याइतकंच कठीण आणि लाखातल्या एकालाच जमणारं आहे. सळसळीत पण मऊ भात जमला की पहिल्या घासालाच भूक दुप्पट होते.
खाऊ आनंदे हे पुस्तक अगदी प्राथमिक रोजचे पदार्थ कसे बनवावे हे सांगणारं पुस्तक आहे. यात अगदी साध्या गोष्टी म्हणजे भात, पोळी, रस्सा, चटणी, सूप, आणि लाडू वगैरेंसारखे सुमारे दोनशॆ पदार्थांच्या कृती दिल्या आहेत.
पुस्तकाच्या लेखिका डॉ. सुजाता चव्हाण आणि राजेश्री शिंपी या सुविद्य आणि त्यांच्या क्षेत्रातल्या मान्यवर आहेत. 

​

एकदाही विमानप्रवास न केलेली एक निवृत्त प्राध्यापिका आपल्या अमेरिकास्थित मुलीच्या पहिल्या बाळंतपणासाठी अमेरिकेत जाते. त्यावेळी आलेले अनुभव. हे अमेरिकेचे प्रवासवर्णन नाही. तर सामान्य मराठी नागरिकाच्या नजरेला अमेरिका कशी दिसते, अमेरिकेचा प्रवास करताना येणार्‍या अडीअडचणी यांचं मजेशीर वर्णन आहे.
​

​

 संपूर्ण गडकरी : खंड पहिला

 आचार्य अत्रे यांची प्रस्तावना

प्रेमसंन्यास

 एकच प्याला

 राजसंन्यास

संगीता जोशी : गझलच्या दुनियेतले एक मान्यवर नाव. गेली पाच दशके ऊर्दू शायरीचा अभ्यास. मराठीतल्या पहिल्या गझलकार. २००४ च्या अखिल भारतीय मराठी गझल संमेलनाच्या अध्यक्षा. अनेक गझल संग्रहांच्या गझलकार. त्यांनी ्लिहिलेले दोन खंडांतले ऊर्दू गझलांच्या आस्वादाचे पुस्तक आहे. ई बुक स्वरूपात.
फ़ैज अहमद फ़ेज, साहिर लुधियानवी, मिर्झा गालिब, मीर तकी मीर, शकील बदायुनी, मजाज, कतील सिपाही, अमान अख्तर, सादिक, बहादुर शाह जफ़र, गुलझार, दाग, मजरूह सुल्तानपुरी, अशा एकसे एक बढकर ऊर्दू शायरांच्या शायरीचा लुत्फ़ घेण्यासाठी हे पुस्तक वाचायलाच हवं.

​

 कवितासंग्रह​

​

. 
 तुम्ही आस्तिक असा किंवा नास्तिक
भक्तीमार्गी असा किंवा ज्ञानमार्गी किंवा कर्माचे पाठीराखे. तुम्ही गरीब असा वा श्रीमंत
तथाकथीत उच्चवर्णीय असा किंवा इतर. पुरोगामी असा किंवा सनातनी. हिंदू असा किंवा नसा
श्रीकृष्णाच्या गोष्टींची मोहिनी तुमच्यावर चढतेच.
एक उपद्व्यापी बाळ, एक गंभीर तत्त्ववेत्ता, एक शूरवीर, गोपिकांची वस्त्रं पळवणारा, द्रौपदीचं लज्जारक्षण करणारा, धुरंधर राजकारणी, सारथी, राजा, मित्र, बंधू, माखनचोर, आणि बासरीच्या संगीताने मोहवणारा असा श्रीकृष्ण.
श्रीकृष्णाचं चरित्र वाचण्याची गंमत काही औरच आहे.
 हे सुमारे सहाशे पानी पुस्तक केवळ बाळकृष्णाच्या लीलांवर आहे. श्रीपरमानंदस्वामींची रसाळ भाषा आणि नारद आणि लक्ष्मी यांच्या संवादातून आणि वादातून फ़ुलत जाणारी त्यांची शैली यामुळे हे पुस्तक अत्यंत बहारदार झालं आहे. श्रीकृषण चरित्रातून काही शंका, काही कुशंका, ज्यांच्या मनात असतील  त्यांनी तर हे पुस्तक मुद्दाम वाचावं. निदान मराठीत तरी इतकं सखोल श्रीकृष्ण चरित्र उपलब्ध नाही.
कृष्ण जन्मापुर्वीच्या घटना, कृष्ण जन्म, गोकुळात वाढणं, कालिया मर्दन, गोवर्धन पर्वत, राधा आणि कृष्णाची मैत्री आणि प्रेम, राधेचा पती अनय याच्याशी मैत्री, देवकीमातेला दिलेले विश्वदर्शन, आणि अखेर अक्रूरासह मथुरेला गमन इथवरची कथा या पाच भागांत आहे. वाचायलाच हवेत असे हे भाग. 
​

​

​

​

राहू दे घरटे : शुभांगी पासेबंद

माणूस किंवा कोणताही सजीव संवेदनशील असतो. त्याच्या डोळ्यांसमोर कोणी तडफ़डत असेल तर तो आपोआप धावून जातो. म्हणून तर संकट्काळी आपण किंकाळी फ़ोडतो. कारण आपल्याला वाटते की आपली किंकाळी ऐकून, आपला टाहो ऐकून कोणी न कोणी धावून येईल. आपल्या रक्तातील लाखो करोडॊ वर्षांच्या शिकवणीचा तो भाग आहे. संकट काळी टाहो फ़ोडणं आणि दुसर्याच्या संकटात धावून जाणं हे आपल्या रक्तात असतं.
पण सध्याच्या व्यापारीकरणाच्या युगात नेमकी याच्याविरुद्ध शिकवण दिली जात आहे. समाज एका असंवेदनशीलतेच्या दिशेला वाटचाल करतो आहे. शेतकरी मरतो आहे, मरेना का? स्त्रियांवर अत्याचार होत आहेत, होईनात का? ’जोवर आपल्या स्वतःपर्यंत संकट येत नाही (आणि ते येणारच नाही अशी खात्री आहे) तोवर मजा करून घ्या” अशी प्रवृत्ती वाढते आहे.
अशा वेळी समाजाला समाजभान यावे, संवेदना आणि सहवेदना जागी व्हावी हे काम उत्कृष्ट दर्जाचे साहित्य करते. प्रस्तुत पुस्तक तसेच आहे. आपण हे पुस्तक वाचा आणि इतरांना वाचायला द्या.
प्रस्तुत कादंबरीतली नायिका, आईची लाडकी लेक, लेखिकेने तिच्या गुणवत्तेतून, निरीक्षणातून रेखाटल्याचं जाणवतं. भोगवादाचा उच्छाद आजही स्त्रीच्या माथी मारला जातोय. कुटुंबातलं विस्कटलेपण आणि नात्या-नात्यातली बेबनावगिरी या कहाणीत दिसून येते. एकीकडे समाजात स्त्रियांच्या कर्तबगारीचे ढोल बडवले जातात असं चित्र आहे; तर दुसरीकडे स्त्री कितीही प्रगल्भ, विचारशील असली तरी तिचा मानसिक, शारीरिक छळ व शोषण अव्याहतपणे सुरूच आहे. `युज अॅण्ड थ्रो' पद्धतीनं तिच्याशी व्यवहार केला जातो. तसेच पुढारीअण्णासाहेब-आदित्य या खलप्रवृत्ती आजही समाजात गडदपणे दिसून येतात. अनेक मराठी-हिंदी चित्रपटांनी याचं व्यवच्छेदक चित्रण समाजाला दाखवलं आहे. पण त्यातून फारस काही, नवं, हाती लागत नाही. हे वास्तव, हे नागवेपण कादंबरीत चांगल्या पद्धतीनं, प्रामाणिकपणे मांडण्यात आले आहे. 

​

इयत्ता पहिली ते चवथी मधील मुलामुलींनी रचलेल्या कवितांचा संग्रह
जिल्हा परिषद शाळा, माळीनगर, मालेगाव तालुका, जिल्हा नाशिक

​

​

​

जय विज्ञान

​आपण एखादी अनोळखी बी जेव्हा हातात घेतो तेव्हा या बी मधून काय निघणार ते आपल्याला माहित असेलच असं नाही. एखाद्या पक्ष्याचं अंडं पाहून यातला पक्षी कसा असणार हे आपल्याला कळेलच असं नाही.
मात्र त्या बी-ला आपण कोण आहोत आणि आपलं झाड कसं असणार आणि त्याच्या पानांचा रंग कसा असणार, फ़ळांची चव कशी असणार, आपली साधारण उंची किती असणार, आपल्या फ़ुलांचा वास कसा असणार आणि त्यात परागकण कसे असणार इत्यादी सर्व एकदम डिट्टेलवार माहित असतं. त्या अंड्याला हे माहीत असतं की आपल्याला किती मोठे पंख असणार, आपण काय खाणार, किडे की दाणे, आणि आपलं साधारण आयुष्य किती असणार, आपला आवाज कसा असणार, आपण घरटं कसं बनवणार, आपल्या चोचीचा रंग. न्खांचा आकार, डोळे, पिसं यांचा रंग आकार आणि आपल्याला काय काय रोग होऊ शकतात वगैरे वगैरे सगळं पक्कं माहिती असतं. हे ठरतं त्याच्या जीनोम वरून.
जीनोम म्हणजे एखाद्या सजीवामधील सर्व डीएनएचा क्रम. हा शब्द 'जीन' या शब्दावरून बनलेला आहे. पण जीन म्हणजे डीएनए चा प्रथिनामध्ये “व्यक्त होणारा” क्रम. 'जीनोम' म्हणजे “व्यक्त होणारा व व्यक्त न होणारा पूर्ण” क्रम. जीनोमसाठी वापरला जाणारा आणखी एक मराठी शब्द 'संजीन' आहे. जीन संच या अर्थाने तो वापरलेला आहे. पण जीनोमचा पूर्ण अर्थ 'संजीन' शब्दाने व्यक्त होत नाही. सध्या मानवी जीनोम प्रमाणे फळमाशी, सीनो-हॅब्डायटिस नावाचा सूत्रकृमी, उंदीर, फुगु नावाचा काटेरी मासा, मांजर, अरॅब्डॉप्सिस नावाची वनस्पति अशा अनेक सजीवांच्या जीनोमचा अभ्यास झाला आहे. पण मानवी जीनोममधून उलगडलेली माहिती वैशिष्ठ्यपूर्ण आहे. त्याची ओळख वाचकाना व्हावी हा या पुस्तकाचा उद्देश आहे.
मराठीत या विषयावरचं हे सर्वात अद्ययावत आणि प्रमाण पुस्तक आहे. प्रा. मोहन मद्वण्णा हे शास्त्रज्ञ आहेत. त्यांचा या विषयावरचा सांगोपांग असा सुमारे चाळीस वर्षांचा अभ्यास आहे. हे पुस्तक ते एखाद्या मोठ्या प्रकाशकाकरवी करू शकले असते. पण त्यांनी ई साहित्यच्या विनामूल्य माध्यमाची निवड केली.
हे एक बहुमूल्य पुस्तक आहे. कुतुहल असणार्‍यांनी जरूर वाचावं.

 : क्वार्टर नंबर ३६५ :
गूढकथा
​

“तुम्ही भूताखेतांवर विश्वास ठेवता का?” या प्रश्नाला ९९% टक्के लोक जोरजोरात नाही म्हणतील. पण रात्रीच्या अंधारात, कंदिलाच्या प्रकाशात , एकट घरात किंवा सुनसान रस्त्यावर किंवा किर्र जंगलात फ़िरायची वेळ आली की कसं वाटतं? लिफ़्टमध्ये अचानक लाईट गेले की ? अगदी IT मध्ये काम करणारे इंजिनियर सुद्धा एखादी फ़ाईल गायब झाली किंवा एखादा प्रोग्राम नीट चालेनासा झाला की म्हणतात” काय भुताटकी आहे का?”
म्हणून तर भरतमुनींनी नवरसांमध्ये भयरसाला खुप महत्त्व दिलं आहे. अशाच जबरदस्त भूतकथा घेऊन मंदार कात्रे आणि तुषार घाग ही दुक्कल आली आहे. परदेशात वास्तव्य असणारे हे दोघेही जण कथा मात्र लिहितात त्या आपल्या कोकणच्या लाल मातीततल्या, कौलारू गरांच्या पडवीतल्या आणि घाटवाटांच्या रानातल्या अनुभवांच्या. या ४२ कथा तुमचं मनोरंजन करतीलच. पण आधीच एक इशारा देऊन ठेवतो. घरात एकटेदुकटे असताना, रात्री अपरात्री या गोष्टी वाचू नका. समोरचा दरवाजा कर्र कर्र करू लागेल. पडदे आपोआप सरकतील. आणि पंखे उलटे फ़िरायला लागले तर आम्हाला सांगू नका. अर्धवट गोष्ट वाचून तर अजिबात सोडू नका. कारण उरलेली गोष्ट स्वप्नात येते असा अनुभव आहे. आणि जर तुम्ही हे पुस्तक तुमच्या मोबाईल किंवा टॅब्लेटवर वाचत प्रवास करत असाल, तर अधून मधून ड्रायव्हर आपल्या सीटवर आहे की नाही ते पहात रहा. शेजारी बसलेल्या प्रवाशाच्या पावलांवर नजर टाका. आणि…
जाऊ दे. पुस्तक वाचा निवांत. घाबरू नका. काल्पनिक आहे सगळं. हि हि हि !

​

​

​

​

धर्म : विजय खाडिलकर
​
श्री विजय खाडिलकर हे जी ए कुलकर्णी यांचे चाहते. त्यामुळे त्यांच्या कथांतून जी एंची झलक दिसते त्याचबरोबर त्याहून वेगळं लिहिण्याची उबळही जाणवते. मानवी नातेसंबंधांतली असहाय्यता आणि सौंदर्य यांचा वेध हे जीएंच्या कथांचं एक महत्त्वाचं वैशिष्ट्य. ते खाडिलकरांच्या कथेतूनही ठळकपणे प्रत्ययाला येतं. कथेला नाट्यापेक्षा काव्यगत सार्वत्रिकता हेही जिएंचं वैशिष्ट्य खाडिलकरांच्या कथेतून जाणवतं. 
जीएंप्रमाणे पात्रांच्यामागची सामाजिक धार्मिक पार्श्वभूमी ठळक करताना काळ आणि परिसर यांत मात्र खाडिलकरांनी स्वतःचा वेगळा प्रांत चोखाळला आहे. विजय खाडिलकरांच्या कथांतून प्रत्ययाला येणारा धर्म हा surrealistic आहे. तो आहेही आणि नाहीही. वास्तव आहे. पण भिंती आणि भितीच्या पलिकडे जाऊन दोन काठांना जोडणारा पूल आणि भिन्न प्रकृतींना जवळ आणणारा pull असे त्याचे स्वरूप जाणवते. सहृदयी वाचकांना भुरळ पडेल असे विजय खाडिलकरांचे कथानक आणि वाचताना रममाण व्हायला लावणारी त्यांची शैली यांचं गारूड वाचकावर खुप काळपर्यंत रहातं.
धर्म या कथासंग्रहातील, धर्म, वारं आणि काळा घोडा या तिन्ही कथांची वीण वेगवेगळी असली तरी मानवी मनाच्या गुंतवळ्याचं आणि त्यातल्या धार्मिकतेचं या तिन्ही कथांतून वेगवेगळ्या रुपांतून आपल्याला दर्शन होतं. ग्रामीण वा शहरी कोणत्याही पार्श्वभूमीवर खाडिलकरांची लेखणी एखाद्या कसलेल्या चित्रकाराच्या ब्रशेसप्रमाणे काम करते. कथा अशी खुलत जाते की वाचणारी व्यक्ती कमळात भुंगा अडकावा तशी कथेत गुंतून पडते.
खुपच छान कथा आहेत. खुपच छान. अगदी वाचल्याच पाहिजेत अशा. 
विजय खाडिलकरांच्या कथा तुम्हाला कशा वाटल्या ते जाणून घ्यायला आवडेल. तुमचा विस्तृत अभिप्राय आल्यास आम्ही ऋणी राहू. ई साहित्य प्रतिष्ठान हे साहित्यावरच्या चर्चेचं व्यासपीठ व्हावं ही मुख्य प्रेरणा आहे. ते तुमच्या अभिप्रायांतूनच साध्य होऊ शकेल. 

​

ज्ञानेश्वरी ई पारायण
 
जगातील सर्वोत्कृष्ट ग्रंथांपैकी श्री ज्ञानेश्वरी हा ग्रंथ आहे. कसे जगावे याचे उत्कृष्ट विवेचन सुंदर रितीने ज्ञानेश्वरीत केले आहे. प्रत्येक मराठी माणसाने वाचलेच पाहिजेत असे ग्रंथ म्हणजे छत्रपती शिवरायांचे चरित्र आणि श्री ज्ञानेश्वरी. लोकभाषेत साहित्य रत्नांची निर्मिती व्हावी म्हणून माऊलींनी मातेला किती सुंदर शब्दांत सांकडे गातले आहे पहा. (अध्याय बारावा)
म्हणौनि अंबे श्रीमंते| निजजनकल्पलते| आज्ञापीं मातें| ग्रंथनिरूपणीं ||१०||
नवरसीं भरवीं सागरु| करवीं उचित रत्नांचे आगरु| भावार्थाचे गिरिवरु| निफजवीं माये ||११||
साहित्यसोनियाचिया खाणी| उघडवीं देशियेचिया क्षोणीं| विवेकवल्लीची लावणी| हों देई सैंघ ||१२||
संवादफळनिधानें| प्रमेयाचीं उद्यानें| लावीं म्हणे गहनें| निरंतर ||१३||
पाखांडाचे दरकुटे| मोडीं वाग्वाद अव्हांटे| कुतर्कांचीं दुष्टें| सावजें फेडीं ||१४||
श्रीकृष्णगुणीं मातें| सर्वत्र करीं वो सरतें| राणिवे बैसवी श्रोते| श्रवणाचिये ||१५||
इये मऱ्हाठियेचिया नगरीं| ब्रह्मविद्येचा सुकाळु करीं| घेणें देणें सुखचिवरी| हों देईं या जगा ||१६||
पण ज्ञानेश्वरी प्रत्येक मराठी माणूस वाचतोच असे नाही. कारण १२९१ साली प्रचलित असलेल्या प्राकृतबहुल मराठीत लिहीलेली ज्ञानेश्वरी आजच्या तरुणांना समजायला कठीण जाते. अनेकजण प्रयत्न करतात पण नंतर सोडून देतात. कारण तेराव्या शतकातली प्राकृत भाषा आजच्या तरूणाच्या ओळखीची राहिलेली नाही.
अशा वेळी ई साहित्य प्रतिष्ठानने  श्री विजय पांढरे यांनी २१व्या शतकातील सोप्या मराठीत ओवीबद्ध केलेली भावार्थ ज्ञानेश्वरी इंटरनेटवर आणली.  वर दिलेल्या ओव्या विजय पांढरे यांच्या सुबोध ओवीरुपात कशा दिसतात तेही पहा
म्हणोनी अंबे श्रीमंते। भक्तजन कल्पलते। द्यावी आज्ञा माते। ग्रंथनिरूपणाची॥१०॥
त्या नवरससागरातून। काढून ते आत्मज्ञानरत्न। भावार्थाचे प्रकटन। होवो येथे॥११॥
साहित्यसोन्याच्या खाणीतून। प्रकटू दे देशीबोलीतून। शब्द ते विवेकसंपन्न। आज येथे॥१२॥
कृष्णार्जून संवादातून। कर रहस्याचे उद्‍घाटन। आत्मज्ञान ते गहन । प्रकटो येथे॥१३॥
करून पाखंडाचे खंडन। वादविवाद तो मोडून। कुतर्कांची जाळे तोडून। प्रकटावे आज॥१४॥
प्रकटवून ते अवधान। कर भगवंत गुणांचे वर्णन। श्रोत्यांना ते श्रवण। घडो आज॥१५॥
मर्‍हाटीचिये नगरी। ब्रह्मविद्येचा सुकाळू करी। सर्वांठायी ज्ञानाची उजरी। करावी आज॥१६॥
 
स्वतःच्या सोयीच्या वेळेनुसार, रोजचा केवळ अर्धा तास, असे फ़क्त एकोणतीस दिवस वाचन करून आपण ज्ञानेश्वरीचे पूर्ण पारायण करू शकता.
ही ज्ञानेश्वरी मूळ ज्ञानेश्वरीप्रमाणेच ओवीबद्ध असून समजायला खूपच सोपी झाली आहे. मूळ प्राकृत ज्ञानेश्वरीइतकीच रसाळ. या ज्ञानेश्वरी सोबत मूळ ज्ञानेश्वरीचीही ई प्रत उपलब्ध आहे. 

​

​

​

शके १५८१, विकारीनाम संवस्तरांत, मार्गशीष शुद्ध षष्ठीसह ,सप्तमी, गुरुवार, दुपारी आठवे तासी म्हणजे दोन वाजता देव द्वेष्टाअफजलखान हिंदु नरसिंह छञपती शिवाजी महाराजांचे हातून मारला गेला...
"अफ़जुल खान हा मारायचाच होता "
शिवाजीराजा सावधपणे अफ़जुलखानाच्या भेटीला गेले , अफझलखानाने दगा देण्याचा प्रयत्न केला म्हणुन शिवाजीराजा ने आतडी बाहेर काढली , ही मराठी बखरकरांची भूमिका पुराव्यावर टिकणार नाहीं . अफझलखानाचा निकाल लावून , दहशत व वचक वाढविण्याचा व विजापूरला जन्मभर ध्यानात राहील , असा धडा देण्याचा हेतु राजांचा होता . 
खान दगा देवो , वा न देवो .. त्याला जिवंत सोडायचा नाही त्यांना "अफजहल खान मारायचाच होता

-----------------------
बड्या सैन्यासोबत आलेल्या अवाढव्य आकाराच्या खानाला छत्रपती शिवाजी महाराजांनी त्यांच्या मुठभर मावळ्यांनीशी बर्बाद बर्बाद केला, त्याची मुंडी मारली आणि सैन्याची धुळधाण केली ती बुद्धीबळावर. महाराजांचे डावपेच आणि दूरदर्शीता, संयम आणि तयारी, बुद्धी कौशल्य आणि चापल्य यांना अफ़झलखानच काय, जगात कुठे तोड नव्हती. त्याचे प्रत्यंतर देणारे एक जबरदस्त नाटक. या नाटकाचे प्रयोग गांवोगांवी व्हावेत. अख्ख्या भारतात व्हावेत. आणि परदेशातही व्हावेत. प्रयोगाच्या परवानगीसाठी लेखकाशी संपर्क साधावा.

​

पद्मविभूषण मॉं अन्नपूर्णादेवी:
भारतातील सर्वोच्च सूरबहार वादक
पं रविशंकर ( जगप्रसिद्ध सतारवादक) यांच्या प्रथम पत्नी. उस्ताद अली अकबर खान ( प्रसिद्ध सरोदवादक) यांच्या भगिनी, मैहर घराण्याचे निर्माते उस्ताद बाबा अल्लाद्दीन खान ( रामकृष्ण परमहंस यांचे शिष्य, बासरीवादक पं पन्नालाल घोष, पं रविशंकर यांचे आणि अनेक महान संगीतकारांचे गुरू) यांच्या कन्या.
स्वतः मां अन्नपूर्णादेवी या बासरीवादक पं हरिप्रसाद चौरसिया, सतारवादक पं निखिल बॅनर्जी, बासरीवादक पं नित्यानंद हळदीपूरकर अशा महान संगीतकारांच्या गुरू.
​मैहरघराण्याच्या आजच्या पाईक.
पण गेली सुमारे पन्नास वर्षे त्या कोणत्याही जाहिर कार्यक्रमात गेलेल्या नाहीत. ना सन्मान स्विकारण्यासाठी. ना संगीत ऐकवण्यासाठी. त्यांचे वादन ऐकण्यासाठी खुद्द  डॉ ए पि जे अब्दुल कलाम यांनी राष्ट्रपती असताना राष्ट्रपतीभवनातून विनंती आल्यावरही त्यांनी नम्रपणे नकार दिला.
त्या अन्नपूर्णादेवींचे चरित्र सादर करीत आहोत. हे एका व्यक्तीचे चरित्र नसून संपूर्ण भारतीय शास्त्रीय वाद्यसंगीताच्या महानतेची एक छोटी झलकच आहे. कोणीही संगीतप्रेमी व्यक्ती या पुस्तकाचे वाचन करताना भारावून जाईल याची खात्री आहे. त्याच्या डोळ्यात अभिमानाचे अश्रू तरळतील असा हा इतिहास. 

​

​

​

    नीति संपदांची : महिला उद्योजकांच्या मुलाखती : उल्हास जोशी

मराठी माणूस रड्या पेक्षा राड्यावर जास्त विश्वास ठेवतो.
त्याच्या रक्तातच संघर्ष आहे. अख्ख्या भारतात गुजराथ्यांची प्रतिमा जशी व्यापारी, तशी मराठी लोकांची जिद्दी लढाऊ अशी आहे. आणि त्यातही स्त्रीची. राजस्थानी स्त्रियांसारखी जोहाराची उदाहरणं मराठी स्त्रियांची नाहीत. तर भारताला ललामभूत असलेल्या तेजस्वी झाशीची राणी लक्ष्मीबाई (मणिकर्णिका तांबे: मोरोपंत तांबे आणि भागिरथीबाई सप्रे यांची मुलगी), क्रांतीज्योती सावित्रीबाई फ़ुले, डॉ आनंदिबाई जोशी, वीरमाता जिजाबाई भोसले, पुण्यश्लोक अहिल्याबाई होळकर,  मेधा पाटकर, गोदावरी परुळॆकर अशा शूर स्त्रियांचा वारसा मराठी मुलींना लाभला आहे. आणि आजही त्या तो समर्थपणे चालवतात. जेव्हा आपण मराठी संस्कृती हा शब्द उच्चारतो तेव्हा त्यात या कांकणं मागे सरसावून, पदर खोचून ठाम उभे रहाणार्‍या स्त्रियाही येतात.
आजच्या जगात लढाईची साधने बदलत आहेत. आता युद्धं मैदानात होण्यापेक्षा बोर्डरूम मध्ये होतात. शत्रूराष्ट्रांच्या आर्थिक नाड्या आवळून आणि तांत्रिक कोंडी करून आताची युद्ध जिंकली जातील. अशा वेळी या मराठी स्त्रिया मागे नाहीत. त्यांनी आता व्यापार, बॅंकिंग, IT, विमा अशी सगळी क्षेत्रं काबिज करायला घेतली आहेत.
अशा काही स्त्रियांच्या या लढ्याची यशॊगाथा या पुस्तकात आहे.

​ई साहित्य प्रतिष्ठान या स्त्रियांना सलाम करते.

महफ़िल - ए- प्रशांत

सुमन कल्याणपूर, उषा मंगेशकर, जितेंद्र अभिषेकी, अनुराधा , अनिल पौडवाल, मंगेश पाडगांवकर, सुधीर मोघे, जगदिश खेबुडकर, सुरेश भट अशा दिग्गजांनी सजवलेली प्रशांत यांची ही पाचवी मैफ़ल. त्यांची प्रत्येक मैफ़ल ही एक पंचतारांकित मेजवानीच असते.  पण आजची मैफ़ल मराठमोळ्या निव्वळ दिग्गजांची होती. मराठी भाषा आणि महाराष्ट्र म्हणजे गुणीजनांची खाण. या खाणीतून निघालेल्यी एकेका रत्नाची प्रभावळ आपले अख्खे आयुष्य उजळून टाकायला पुरेशी आहे.
ज्या मराठी भाषेला लिळाधर स्वामी, नरेंद्र कवी, ज्ञानोबा, तुकोबा असा जबरदस्त पाया आणि कळस लाभला, त्या मराठी खाणीतून अजून अनेक रत्ने उदयाला यायची आहेत. येत आहेत. आपल्या आजूबाजूला आहेत. त्यांची प्रभा आणि प्रतिभा आपल्यापर्यंत जोडणारे पूल, व्यासपिठं उभी रहात आहेत. ई साहित्य प्रतिष्ठान त्यातलंच एक. हे व्यासपीठ नवनवीन लेखक कवी गायक, वक्ते, नाटककार आपल्यासमोर सादर करत आहे, आणि राहील. आपल्याकडून जास्तीत जास्त प्रोत्साहन आणि दाद मिळावी एवढीच अपेक्षा आहे. या पुस्तकातील प्रत्येका गाण्याला लिंक असून त्यावर क्लिक केल्यावर ते गाणं आपल्याला ऐकता येईल.
कृपया आपण वाचाल ते प्रत्येक पुस्तक कसं वाटलं, त्यातलं काय आवडलं, अजून काय हवं होतं , हे सर्व लिहा. कळवत रहा. फ़ोन करा. फ़ेसबुकवर कमेंट द्या.

प्रशांत दांडेकर यांनी भरवलेल्या या नेट मैफ़लीला आता अनेक चाहत्यांची मांदियाळी जमा झाली आहे. शेकडो पत्रे, डझनावारी मौलीक सूचना आणि एखाद दुसरी प्रेमळ सुनावणीही या मैफ़लीत येत असते.
पंचमदा, राहुलदा, सलीलदा, लक्ष्मीकांत प्यारेलाल, शंकर जयकिशन, मदनमोहन, वसंत देसाई, नौशाद, खैय्याम, रवी, जयदेव, ओ पी नैय्यर, सी रामचंद्र असे दिग्गज संगीतकार आणि शैलेंद्र, गुलजार, शकील बादायुनी, साहीर लुधियानवी, राजेंद्र कृष्ण, मजरूह सुलतानपुरी, हसरत जयपुरी असे प्रतिभावान गीतकार या मैफ़लीत हजेरी लावून गेले.
या सर्वांचे किस्से आणि गाणी यांच्यासोबत गुंग आणि धुंद झालेल्या वाचकांसाठी आता या मालिकेचा चवथा भाग येत आहे. गळ्यामध्ये सरस्वतीचे अधिष्ठान असणारे आपले महान गायक तलत महमूद, महेंद्र कपूर, महंमद रफ़ी, मन्ना डे, हेमंत कुमार, मुकेश, किशोरकुमार यांच्या मनमोहक गाण्यांची आणि किश्शांची मैफ़ल तुम्ही चुकवूच शकत नाही. आणि हो! एक मुद्दाम सांगायला हवं. या सर्व मैफ़लींची ई बुक्स ही डबल मिडियमची आहेत. म्हणजे या पुस्तकात जी गाणी आहेत त्यांवर क्लिक केलं की ते गाणं ऐकूही येतं. अनेकांना याचा पत्ताच नव्हता . म्हणून यावेळी हे मुद्दाम सांगत आहोत. 


​

---

​

पुनर्वसन या कादंबरीचा नायक आहे एक गांव- बेळवट्टी. एक टुमदार, खाऊन पिऊन सुखी असलेल्या गांवाची कशी वाताहत होते आणि त्यातून पुन्हा उभे रहाण्याची त्या गावाची धडपड यावर ही कादंबरी आहे.
सुपीक जमीन आणि बाजूने बारमाही वाहणीर्‍या नदीचे पाणी यामुळे बेळवट्टी हे गांव समृद्ध म्हणता येईल असे आहे. पण हे भरपूर पाणीच बेळवट्टीचा शत्रू बनतं. कारण तुथे बनवलं जातं एक धरण. आणि गावाला हलवलं जातं लांब कुठच्या कुठे. एका धरणाच्या खाली बेळवट्टीची जमीन जाते. लोकांना एक पर्यायी जागा मिळते, जिथे पाणी नाही आणि जमीनही नापिक. बाकी नोकर्या किंवा मोबदला तर नाहीच नाही.
त्याच वेळी दुसरंही एक संकट उभं रहातं. १०५ हुतात्म्यांच्या बलिदानातून मराठी भाषिकांचं महाराष्ट्र राज्य बनतं. बेळवट्टी गावातील १०० टक्के लोक मराठी बोलणारे. पण बेळगावजवळच्या सीमाभागातील बेळवट्टीचा समावेश कर्नाटकात होतो. गांवकरी मराठी. सरकार कन्नड.
ही जुळी संकटं बेळवट्टी पचवू शकत नाही. पुढार्‍यांच्या शब्दांवर भाळलेल्या बेळवट्टी गावाच्या भाबड्या लोकांची ससेहोलपट होते. मोठ्या शहराच्या पाणीपुरवठ्यासाठी आपल्या गावावर पाणी सोडणार्‍या या लोकांना पाण्यासाठी मैलोनमैल पायपीट करावी लागते. मुलांच्या शाळॆचा पत्ता नसल्यामुळे शिक्षणाची गैरसोय होते. एके काळचं हे समृद्ध आणि पुढारलेलं बेळवट्टी मागास होत जातं. ना नोकरी. ना शिक्षण. ना जमीन. ना पाणी. आणि एके काळचं एकीसाठी प्रसिद्ध असलेलं हे सुखवस्तु गांव आपापसातील भाऊबंदकीचं बळी बनतं.
पण जगण्याची जिजीविषा हे गांव हरवून बसत नाही. उलट दुप्पट जोमाने बेळवट्टी संघर्ष करत रहातं. सीमाप्रश्नावर झगडतं. पुढार्‍यांच्या  खोट्या आश्वासनांवर भाळतं. फ़सवलं जातं. पण तरीही पुन्हा पुन्हा उभं राह्यचा प्रयत्न सोडत नाही.
श्री बी बी देसाई, उर्फ़ मनोहर यांनी या गावाची कहाणी अत्यंत संयमित भाषेत पण तरीही मनाला भिडणार्‍या शब्दांत मांडली आहे. हे पुस्तक मनोरंजक नाही. पण मनाची पकड घेतं. भिडतं. एका अर्थी ही संपूर्ण भारताच्या खेड्यांची कथा आहे. एकीकडे सर्व योजना शहरांची भरभराट होण्याच्या दिशेने होत असताना या खेड्यांतील लोकांच्या आकांक्षांकडे सर्वांचेच दुर्लक्ष होत आहे. यातून आकाराला येणारा एक सुप्त ज्वालामुखी या कादंबरीतून श्री मनोहर यांनी दाखवून दिला आहे.
एक वाचलीच पाहिजे अशी कादंबरी.

​

 बालपणीचे ते रम्य दिवस कोणाला जर परत बोलवायचे असले तर हे पुस्तक उघडा. १९४० ते २०१० या काळातील मराठी शालेय पुस्तकांतल्या कविता इथे आहेत.
 अनामवीरा इथे जाहला,आई म्हणोनी कोणी आईस हाक मारी,  उठा उठा चिऊताई, ऐल तटावर पैल तटावर हिरवाळी घॆऊन, आनंदी आनंद गडे,  कितीतरी दिवसांत नाही चांदण्यात गेलो, खबरदार जर टाच मारुनी, घाल घाल पिंगा वार्‍या,  चाफ़ा बोलेना, जन पळभर म्हणतील हाय हाय, झुक झुक झुक झुक अगीन गाडी, जिंकू किंवा मरू, टप टप पडती अंगावरती, एक तुतारी द्या मज आणूनी,  देवा तुझे किती सुंदर आकाश , निळ्या जळावर कमान काळी, ने मजसी ने परत मातृभूमीला, माऊलीच्या दुधापरी आले मृगाचे तुषार, नको नको रे पावसा असा धिंगाणा अवेळी, देणार्‍याने देत जावे घेणार्‍याने घेत जावे, पृथ्वीचे प्रेमगीत, आधी होते मी दिवटी,  या नभाने या भुईला दान द्यावे, गे मायभू तुझे मी फ़ेडीन पांग सारे, आई एक नाव असतं, मंगल देशा पवित्र देशा, एका कोळीयाने एकदा आपुले......    अशा कविता वाचताना आजही अंगावर रोमांच उभे रहातात. हे संकलित पुस्तक वाचताना तुम्ही कालयंत्रात हरवून गायब झालात तर कोणालाच नवल वाटणार नाही.
आपल्या जगण्यात आपल्यावर झालेल्या संस्कारांचा मोठा वाटा असतो. आई आणि वडील यांच्यानंतर आपल्यावर संस्कार करणारे तिसरे म्हणजे आपले गुरुजन. मराठी कवितांनीआणि त्यांच्या द्वारे आपल्या गुरुजनांनी आपल्याला संस्कारांची जी टिफ़िन बॉक्स दिली त्याच्या जीवावर तर आपण आयुष्य काढले. अधून मधून एकदा तरी हा टिफ़िन बॉक्स उघडून चाखायला हवा. 
हे पुस्तक वाचताना तुमच्या डोळ्यांसमोर जी मित्रमंडळी येतील त्यांना संपर्क करून या पुस्तकाबद्दल सांगा जरूर.

---

सह्याद्रीचा सिंह गर्जतो! शिव शंभू राजा! दरीदरीतून नाद गूंजला! 

महाराष्ट्र माझा

दुर्गभ्रमण

दुर्गभ्रमण : ई साहित्य प्रतिष्ठानने २८० किल्ल्यांची इत्थंभूत माहिती देणार्‍या स्वतंत्र २८० पुस्तिका निर्माण करायचा संकल्प केला आहे. आजवर सुमारे ४० दुर्गांच्या पुस्तिका तयार झाल्या असून इतर दुर्गांच्या माहिती संकलनाचे काम सुरू आहे. आपण जर दुर्ग भ्रमण करत असाल व आपण आपल्याजवळची माहिती व फ़ोटो देऊ इच्छित असाल तर संपर्क साधा.

बालभारती : पहिली ते सातवी

महाराष्ट्र सरकारच्या शिक्षण खात्याने  सर्व शालेय पुस्तके आता ई स्वरूपात उपलब्ध करून द्यायला सुरूवात केली आहे. ई साहित्य प्रतिष्ठानच्या वेबसाईटवर पहिली ते सातवीची सर्व मराठी बालभारती पुस्तकं उपलब्ध होत आहेत.

आपल्या शालेय जीवनात एकदा फ़ेरफ़टका मारून यावा ही इच्छा तर प्रत्येकाचीच असते. ही पुस्तकं वाचताना अगदी प्राथमिक शाळेच्या तुकडीत बसल्याचा आनंद तुम्हाला मिळेल.  पण त्यापुढे जाऊन इतरही अनेक उपयोग या पुस्तकांचे आहेत. इंग्लीश माध्यमातून शिकलेल्या किंवा परदेशातल्या आणि परराज्यातल्या मुलांना मराठी भाषेच्या सुगंधाचा लाभ देणे आता पालकांना शक्य होईल. आपल्या ओळखीची अशी कुटुंबे असतील तर त्यांना या पुस्तकांची लिंक पाठवा.

शालेय अभ्यासक्रम झपाट्याने बदलतो आहे. मूल्यं बदलत आहेत. आताच्या पुस्तकांमध्ये शिक्षकांना विशेष सूचना करून ग्रामीण विद्यार्थ्यांच्या शब्दांची आणि नात्यागोत्यांची ओळख करून घेण्याचे आवाहन केले जाते. काही दशकांपुर्वी अशा शब्दांची हेटाळणी किंवा थट्टा होत असे. या नव्या प्रयोगांतून मराठी अधिकाधिक समृद्ध होत जाईल अशी आशा वाटते. मला तर ही सात पुस्तके वाचताना मराठीचा भविष्यकाल अधिक उज्ज्वल आहे असे वाटू लागले. तुम्हाला काय वाटते?

अनेक कारणांसाठी ही पुस्तके वाचण्याचा आम्ही आग्रह करतो. वाचाच. अगदी मनसोक्त.

ही पुस्तकं तशी इवली इवलीच आहेत. पण वाचताना तासन्‍तास निघून जातात. एका एका पानावर किती वेळ रेंगाळतो याचा हिशेबच रहात नाही.

वाचताना अनेकदा डोळॆ भरून येतात. खोटं नाही.
 

​

कवयित्री आसावरी काकडे यांना सर्वच कविता प्रेमी ओळखतात. त्यामुळे त्यांची नव्याने ओळख करून देण्याची गरज नाही. इयत्ता सातवी ते एम. ए.पर्यंतच्या विविध वर्गांच्या अभ्यासक्रमात त्यांच्या कविता असल्यामुळे त्यांच्या कवितेची ओळख सर्वांनाच झाली आहे. तरी या संग्रहाच्या निमित्ताने त्यांचा अल्प परिचय करून देणे गरजेचे वाटते-
प्रकाशित पुस्तके कवितासंग्रह-
मराठी- ‘आरसा’.. ‘लाहो’, ‘मी एक दर्शनबिंदू’.... ‘उत्तरार्ध’ इ. ७ संग्रह
हिन्दी- ‘मौन क्षणों का अनुवाद’ आणि ‘इसीलिए शायद’
अनुवाद- ‘मेरे हिस्से की यात्रा ‘बोल माधवी’, ‘तरीही काही बाकी राहील’, ‘लम्हा लम्हा’ आणि ‘तू लिही कविता’ इ. ५ 
बालगीतसंग्रह- ‘अनु मनु शिरू’, ‘भिंगोर्‍या भिंग’, ‘ऋतुचक्र’ इ. ५ संग्रह
गद्य लेखन- ‘कवितेभोवतीचं अवकाश’ (लेखसंग्रह), आणि ‘ईशावास्यम् इदं सर्वम्… : एक आकलन-प्रवास’ (तत्त्वज्ञान)
महत्त्वाचे पुरस्कार-
* ‘बोल माधवी’- साहित्य अकादेमी, नवी दिल्लीचा अनुवाद पुरस्कार
* ‘इसीलिए शायद’- केंद्रीय हिन्दी निदेशालय, नवी दिल्लीचा हिन्दीतर भाषी हिन्दी लेखक पुरस्कार
* ‘मेरे हिस्से की यात्रा’- महाराष्ट्र राज्य हिन्दी साहित्य अकादमीचा संत नामदेव पुरस्कार
* ‘आरसा’ आणि ‘मी एक दर्शनबिन्दू’ या संग्रहांना महाराष्ट्र राज्य पुरस्कार
* एकूण लेखनासाठी गो.नी.दांडेकर स्मृती ‘मृण्मयी’ पुरस्कार
मात्र आजच्या त्यांच्या कवितासंग्रहाचा विषय अगदी वेगळा आहे. या कवितांचं निमित्त आहे एक नवीन मोबाईल. या मोबाईलने फोटो काढता काढता मनात आलेले विचार या कवितांतून त्यांनी शब्दबद्ध केले आहेत. या विचारांना तात्त्विक चिंतनाची बैठक आहे. कविता वाचण्यापूर्वी संग्रहाचे छोटेसे मनोगत अवश्य वाचावे. एका साध्या विषयातून एक कवयित्री किती विविधांगी विचारविश्वाचे दर्शन घडवू शकते हे पाहून आपल्याला अचंबित व्हायला होते. एका मेघाकडे पाहून महाकवी कालिदास मेघदूताची निर्मिती करतात तसंच काहीसं आहे हे.

भारत. इंडिया. हिंदुस्तान.
एक भव्य इतिहासाचा उज्ज्वल वारसा.
एक महान परंपरेचा खळाळता प्रवाह.
जगातील अत्यंत बुद्धीमान लोकांचा खंड.
धैर्यशील योद्ध्यांचा, शूर वीरांचा भक्कम इतिहास.
प्रगतीशील आर्थिक संपन्नतेचा समृद्ध वारसा. जिथला धूरसुद्धा स्वर्णरंगी उठतो अशी ख्याती.
अशा खंडावर राज्य करणारे राजे, आणि राजवंश, घराणीसुद्धा तसेच महापराक्रमी, ताकदवान, भव्य दिव्य परंपरांचे पाईक.
एकाहून एक महान राजसत्तांचा हा देश. आणि या तेजस्वी राजवंशांची माहिती देणारे हे पुस्तक.
भारतात आजवर होऊन गेलेल्या महत्त्वाच्या राजवंशांचा हा धावता आलेख आहे.
सत्ता, राजा, राजवंश, नेता म्हणजे केवळ व्यक्ती नसतात. जनांच्या प्रवाहाला, समाजाला, प्रगतीला दिशा देणारे ते सुकाणू असते. स्टिअरिंग व्हील असते. राजे, नेते हे देशाच्या नियतीला वळण देणारे नियंते असतात. हा देश आज जो काही आहे, जसा काही आहे, त्याला हे राजवंश, हे नेते, ही घराणी कारणीभूत आहेत. या घराण्यांच्या उदयाच्या वेळची रत्नप्रभा, त्यांनी गाजवलेली युद्धं. त्यांच्या सर्वोच्च काळातली रत्नावली आणि त्यांच्या अस्ताचा चटका लावून जाणारा इतिहास हे सारेच भव्य आहे. मनोरंजक आहे. ज्ञानदायी आहे. इ.स. पूर्व कालातल्या चोला, चालुक्यांपासून, शक, कुशाण, शातवाहन, यादव, बहामनी ते अफ़गाण, तुर्क, मोगल आणि मराठे, राजपुत, शिंदे, होळकर, झाशी, होत होत ब्रिटिश, पोर्तुगीज, डच, फ़्रेंच यांचे राज्य आणि शेवटी १९४७ साली भारत स्वतंत्र होऊन महात्मा गांधींच्या हत्ये पर्यंतचा इतिहास या फ़क्त साठ पानांमध्ये बंदिस्त केला आहे.
एका अर्थी हा अनेक खंडांच्या ग्रंथावलीचा विषय आहे. आणि कधी ना कधी ई साहित्य तर्फ़े असा खंडमय इतिहास प्रकाशित होईलच. सध्या हा त्या समृद्ध इतिहासचा हा ट्रेलर वाचा. गागर में महासागर असे या पुस्तकाचे स्वरूप आहे.
वाचा. आनंद घ्या.
मित्रांना भेट द्या.

ही एक अत्यंत सुंदर पद्धतीने लिहीलेली पण तरीही कठोर वास्तवाचे स्पष्ट दर्शन घडवणारी कादंबरी  आहे. एका मोठ्या नामवंत संस्थेत काम करणारी एक सुशिक्षित स्त्री कस्तुरी पक्ष्याचा आणि पर्यावरणाचा अभ्यास करता करता संस्थेतील सामूहिक भ्रष्टाचाराशी कसा सामना करते याची ही गोष्ट आहे.
पण ही एवढीच गोष्ट नाही. मानवी अस्तित्त्वाचा अर्थ, आणि माणसा माणसातील संबंधांची गुंतागुंत जाणून घेता घेता या सार्‍यातून पर्यावरण आणि मानवी आयुष्य यांच्यातील बिघडते संतुलन आणि त्याचबरोबर सर्वत्र उताराला लागलेल्या नैतिक मूल्यांकडेही ही लघुकादंबरी लक्ष वेधते. कामाच्या ठिकाणी महिलांच्या असुरक्षिततेचा व मानसिक छळाचा वेधही ही कादंबरी घेते.
एकीकडे भविष्याबद्दलचा आशावाद आणि दुसरीकडे आजूबाजूला दिसणारा भ्रष्टाचाराचा चिखल यांच्यातील ताण या कादंबरीत जाणवतो.  एकीकडे उच्च कर्मयोगावरचा आणि निसर्गाच्या शक्तीवरचा विश्वास तर दुसरीकडे रोजच्या व्यवहारात जाणवणारी बुरशी आणि सर्वच मूल्यांवरचा ढासळणारा विश्वास  यांच्यावरचे चिंतन या कादंबरीत आहे.
एका वेगळ्याच उंच दर्जाची ही चिंतनशील कादंबरी संवेदनशील आणि विचारी वाचकांना खिळवून ठेवेल. मात्र अगदीच उथळ मनोरंजनाची अपेक्षा असणार्‍यांनी या कादंबरीच्या वाटेला जाऊ नये ही  नम्र विनंती.
१६२ पृष्ठांच्या या मूळ पुस्तकाची किंमत सुमारे दोनशे रुपये असली तरी ई साहित्य च्या वाचकांसाठी ही कादंबरी लेखिकेने विनामूल्य उपलब्ध करून दिली आहे.

त्या रात्री पाऊस होता
देवदत्त घोलकर


या कथासंग्रहात पाच गूढकथा असून त्यांचं वैशिष्ट्य हे की या कथा भयकथेच्या पलिकडे जाऊन काही सामाजिक संदेश देतात. यात एका पोस्टमनची कथा आहे. एका डॉक्टरला आलेल्या गूढ अनुभवाची आहे. एका प्रेमळ जोडप्याची कथा आहे. एका गरीब भंगारवाल्याची आहे. दोन विद्यार्थ्यांची आहे. सर्व कथा संपूर्णपणे वेगवेगळ्या. पण या सर्व पात्रांची नैतिक ओढाताण, अनुभवांचा अर्थ लावण्याची धडपड, भावुकता हे मात्र एकाच धाग्यातले आहेत.  या कथा मनोरंजक तर आहेतच. इतक्या मनोरंजक की वाचक हे संपूर्ण पुस्तक वाचल्याशिवाय थांबू शकणार नाही. पण त्याचबरोबर त्या नीतीकथाही आहेत. आपल्यासमोर त्या नवीन प्रश्न उभे करतील. नक्की वाचा. इतरांना वाचायला द्या.

छायाचित्रं काढणं सर्वांनाच आवडतं. पण कॅमेर्‍यावरच्या त्या असंख्य बटनांनी गांगरायला होतं. चित्रविचित्र चिन्हांचे अर्थ समजत नाहीत. त्यामुळे आपला साधा मोबाईल कॅमेरा घेऊन साधेच फ़ोटो काढणारेच जास्त. पण एकदा का या चिन्हांचे अर्थ समजले की कॅमेरा आपला मित्र होऊन जातो. आणि मग मात्र फ़ोटोग्राफ़ीची खरी मजा येते. या चिन्हांचे अर्थ आणि वापर करायला शिकवणारे पुस्तक आहे क्लिक ६.

या आधीचे पाच भाग आपण वाचा. त्यात प्रकाशाचा वापर, शटरस्पीड, अपर्चर, ISO  कसे वापरावेत, फ़ोटोचे कॉंपोझिशन कसे करताना कोणकोणती काळजी घ्यावी, निसर्ग फ़ोटो काढताना नेमके काय करावे याची मराठीतून माहिती देणारे हे भाग वाचकांना अतिशय आवडले होते. आता क्लिक च्या या भागांचे आणि पुढील भागांचे मिळून फ़ोटोग्राफ़ीची डिटेल माहिती देणारे छापील पुस्तक एका प्रकाशन संस्थेतर्फ़े लवकरच येऊ घातले आहे. हे पुस्तक सवलतीच्या किंमतीत मिळण्यासाठी आपण iraharsh@gmail.com या पत्त्यावर संपर्क साधावा.

वाचा आणि फोटोग्राफ़ीची मजा द्विगुणित करा. पण हे वाचून त्यानंतर स्वतःचे स्वतः प्रयोग करून तुम्हीही उत्तम प्रकाशचित्रे निर्माण करू शकता. शेवटी कलाकार (असेल त्याच्या) रक्तातच असतो. पण त्याला प्रशिक्षण हवंच. आणि मेहनत.

मनोधैर्यात्मक (Motivational) पुस्तके

मराठी तरुणांना उद्योगी जगतात मार्गदर्शक ठरतील, प्रगतीसाठी दिशा दाखवणारी पुस्तके.

 
मराठी मनांवर कायम राज्य करणार्‍या नरकेसरीच्या जीवनविचारांचे पुस्तक
महाराष्ट्राचा अभिमान : गीता रहस्य

बरोब्बर शंभर वर्षांपुर्वी, १९१५ च्या वैशाख महिन्यात, गीता रहस्य प्रसिद्ध झाले. मंडालेच्या स्थानबद्धतेत असताना लोकमान्यांनी गीतारहस्य लिहिले हे खरे. पण गीतारहस्य त्यांच्या मनात लिहीले गेले ते वर्षानुवर्षांच्या मनोसंवादातून. टिळकांसारखा माणूस जेव्हा तत्कालीन सर्वमान्य राजकीय पद्धतींपासून फ़टकून तेल्यातांबोळ्यांचा नेता म्हणून उभा राहिला तेव्हा हे काही वेगळेच रसायन आहे हे सर्वांनाच जाणवले असावेच. स्वतःचा मार्ग स्वतः शोधणार्‍या  जिनियस ऐतिहासिक व्यक्तीमत्त्वांपैकी ते एक होते. अशा प्रकारे स्वतःचा मार्ग शोधणार्‍याच्या आयुष्यात अनेकदा तिठे येतात आणि कोणत्या मार्गाची निवड करावी यावर आपले आणि आपल्याबरोबरच अनेकांचे भवितव्य अवलंबून आहे या जबाबदारीची जाणिवही त्यांना असते. अशा महान व्यक्तींच्या वैचारीक इमारतींमध्ये पोलादी मजबूत पाया असल्याशिवाय ती इमारत उभी राहू शकत नाही. गीतारहस्य म्हणजे लोकमान्यांच्या या मजबूत पायाची, त्या पोलादाची त्यांनीच करून दिलेली ओळख आहे. आणि हे पोलाद त्यांच्या पन्नासेक वर्षांच्या जीवनसंघर्षातून तावून सुलाखून निघालेले पोलाद आहे. हे पोलाद आपल्याला मिळण्यासाठी कितीही किंमत मोजावी लागली तरी ती कमीच. पण हा सुमारे १००० पानांचा संपूर्ण ग्रंथ पाच खंडांमध्ये विनामूल्य उपलब्ध आहे.

गीता रहस्य हा भगवद्‍गीतेचा अनुवाद नाही. रूढ अर्थाने टीकाही नाही. गीतारहस्याच्या पाच खंडांपैकी फ़क्त एक, शेवटचा खंड हा भगवद्‍गीतेच्या श्लोकार्थांचा खंड आहे. अर्थातच या श्लोकार्थांनाही खास टिळकवादाचा रंग आहे.

        माणसाचं भुकेलं असणं हे वाईटच. आजही भारतातले काही कोटी लोक दिवसचे दिवस अर्धपोटी असतात हेही वाईटच. पण त्याहून वाईट, कित्येक कोटी सुखवस्तू सुशिक्षित लोकांना त्या कित्येक कोटी अर्धपोटी लोकांची अजिबात पर्वा नसणं हे आहे. पर्वा, जाणीव, सहसंवेदना तर सोडाच पण आताच्या शहरी मध्यमवर्गीय मुलांना भूक, अर्धपोटी असं काही आहे यावर विश्वासच नाही. 
            भारतात रोज (हो दररोज) ३००० मुलं (हो ३००० हूनही अधिक मुलं) कुपोषणामुळे मरतात ही गोष्ट त्यांना अतिशयोक्तीची वाटेल. आणि अर्धपोटी लोकांचे प्रमाण भारतात नेपाळ आणि श्रीलंकेहूनही जास्त आहे ही गोष्ट तर त्यांना अशक्यच वाटेल. या काळात आणि अजूनही लोक पुर्ण पोटभर जेवत नाहीत? त्यांना पोटभर जेवण हा चैन वाटते? इथे? या देशात? या राज्यात? हट्‍! काहीतरीच काय?

         म्हणून हे पुस्तक. नरेश रावताला यांनी अतिशय चिकाटीने संशोधन करून लिहिलेलं हे पुस्तक वाचताना अंगावर काटा येतो. हो. याच काळात, याच देशात, याच राज्यात, अगदी तुम्ही जिथे कुठे हे वाचत असाल तिथून एका किलोमिटरच्या अंतरात या क्षणाला कोणीतरी भुकेने तळमळत असेल. आणि कोणी जर एखादी शिळी पोळी पुढे केली तर ती मिळवण्यासाठी मारामारी करणारी गर्दी जमा होत असेल. यावर विश्वास बसणं कठीण आहे. कारण आतडं कुरतडणारी भूक काय असते हे ई पुस्तक वाचणार्‍या पिढीतल्या आणि वर्गातल्या फ़ारच कमी मुलांना माहिती असते.

       म्हणून. म्हणून हे पुस्तक. वाचाच. थोडं त्रासदायक वाटेल. आकडेवारी, अभ्यास, भूक हे सगळं त्रासदायकच असतं. पण हे पुस्तक वाचल्यावर तुमची नजरच बदलून जाईल. तुमच्या संवेदना जाग्या होतील.

त्याची आज गरज आहे. 

ई कॉफ़ि टेबल बुक : स्वाक्षरांकित : विजय देशपांडे

एका छांदिष्टाचे साठ वर्षांचे कडू गोड आणि तिखट अनुभव.

स्वा. सावरकर ते नरेंद्र मोदी, पतौडी, तेंडुलकर ते डॉन ब्रॅडमन, जे पी ते जे आर डी, भारताचे सर्व पंतप्रधान, राष्ट्रपती, महाराष्ट्राचे सर्व मुख्यमंत्री, सर्व क्रिकेट पटू, अनेक जागतिक नेते, थॅचर ते क्लिंटन, मंगेशकर ते मदर तेरेसा, अनेक नोबेल जेते, माधुरी दिक्षित ते गुलजार, दिलिपकुमार देवानंद ते अमिताभ आमिरखान, पेले ते झुबिन मेहता, पु ल देशपांडे, बाळासाहेब ठाकरे ते आर के लक्ष्मण, श्री श्री रविशंकर ते नेल्सन मंडेला, जगभरातल्या सेलेब्रिटिजच्या स्वाक्षर्‍या मिळवतानाचे अनुभव.

एक वाचलेच पाहिजे आणि पाहिलेच पाहिजे असे देखणे ई कॉफ़ी टेबल बुक.

                     गूढकथा
 जाणीव आणि नेणीवेच्या सीमारेषेवर घुटमळणार्‍या मानवी मनाला अद्‍भूताची घूढ ओढ कायमच लागलेली असते. मराठी वाचकांची ही तहान आजवर रत्नाकर मतकरी, नारायण धारप आदी लेखकांनी भागवली. आता नव्या दमाचे तरूण लेखक या कथाप्रकाराला पुढे नेत आहेत. दत्तात्रय भापकर, रेवण जाधव, आनंदिनी, किरण कुलकर्णी, श्रीकांत पवार आदी समर्थ तरूण लेखक लेखिकांची पुस्तके याची साक्ष आहेत.

                     कथा
 लघुकथा हा मराठी साहित्याचा आत्माच. ई साहित्य प्रतिष्ठानकडे उत्तमोत्तम कथासंग्रहांचा खजिनाच आहे.

                संतसाहित्य

संतांची भूमी महाराष्ट्र : संत ज्ञानेश्वर, संत तुकाराम, संत रामदास, संत चोखामेळा, संत बहिणाबाई, संत नामदेव, संत कान्होपात्रा, संत गोरा कुंभार यांच्या व इतरांच्या मधुर अभंग ओवी रचनेचा आस्वाद घ्या. ई साहित्याच्या खजिन्यात आनंदाला कसलाच तोटा नाही.
ज्ञानेश्वरीचे पारायण आणि ज्ञानेश्वरीचा भावार्थ व त्याचे संगीतमय पारायण हे देखिल याच वेबसाईटवर उपलब्ध आहेत. आनंदाला काही सीमाच नाही म्हणा ना.

तुका झालासे कळस ५

    


    कादंबरी

 ई साहित्य च्या कादंबर्‍या या आधुनिक जगाचा आरसा बनल्या. अतिशय सुरेख कादंबर्‍यांची मेजवानी वाचकांनी मनापासून भोगली. अनेक कादंबर्‍यांचे दोन लाखांहून अधिक डाऊनलोड झाले. या काही कादंबर्‍या ज्यांना वाचकांनी पाच स्टार दिले. वाचायलाच हव्यात.

क्लिक - फोटोग्राफीचे तंत्र आणि मंत्र समजावणार्‍या साध्या सोप्या भाषेतल्या पुस्तिकांचा संच

 शेतकर्‍याचा आसूड

 हा छंद जिवाला

 निसर्ग माझा सोबती

लोहगड

भुईभोग

 अस्वस्थ करणारी पुस्तके

 मोहक युरोप

 बंकू बहाद्दर

 

दासबोध : खंड १

 साप : समज व गैरसमज

 वेलीसारखी होती ती

 सात दिवस संस्कारांचे

 अंधारछाया

ऋतुगंध

 माहितीचा अधिकार

 जीवनशैली, आहार, व्यायाम

                                                बालसाहित्य

लहान मुलासांठी मराठीमध्ये बालगाणी आणि गोष्टींची पुस्तकांचा खजिना या इथे बनतो आहे. 

आईसक्रीमचा देश

 जातक कथा २

गिडूची शाळा

 धम्मधमाका१४

 चेरी लॅंड 

तार्‍यांचे जग 

 आधुनिक शक्तीपीठे

घबाड

 चित्र - रसास्वाद

For Every Daughter

 मना सज्जना

 धिक्कार मन साहिना

 मिठावरच्या कराची कहाणी

मराठी इतिहासाची अस्सल साधनं

जुन्या मूळ बखरी व पुस्तकं अभ्यासू लोकांसाठी उपलब्ध करून देणं हा आमचा प्रयत्न आहे. यातून इतिहासाचा अभिनिवेश बाजूला ठेवून इतिहासापासून शिकण्याची वृत्ती जागी होते.

 नाना फ़डनविस यांची बखर

 हिंदू सण आणि व्रते

Rise of Maratha Power

ह्युमन प्रोग्रॅमिंग

श्रीमद्भागवतकथा३

बोबो नावाचा रोबो

 तुका झालासे कळस ४

 जातककथा १

तगर ते तेर

श्रीमद्भागवत खंड२

गावपळण

 श्रीमद्भागवत कथा

 अक्षरवेल

 ओथंब ३

 बळी

शब्द : न संपणारा प्रवास

  एक हात मदतीचा

श्यामची आई

 माझी (साधी) माणसं

कोनार्क

 तुका झालासे कळस -खंड ३

 निळ्या क्षितिजाची हाक

रससिंधू

 तुका झालासे कळस खंड २

रेशिमगाणी

सावलीतले क्षण

 थरार_ हरिश्चंद्रगड

स्वराज्याचे शूर सेनानी

 इंद्रपुरी सिक्कीम

लक्षवेधी : खास वाचलीच पाहिजेत अशी मराठी पुस्तके 
<<Special Marathi books>>

 बालभारतीतल्या कविता

चुकत कोण नाही?

8:5::7:16

 सिंहगड

 नवरा एक खोज

 पंचतंत्र

 माझे सिंगापुरायन

 देशी दारूचे दुकान

 मोरया

 मावळा : १

 वेरूळ

---

शेकडो मराठी पुस्तके विषयवार  >>

 मराठी कथा

मराठी कादंबरी

मराठी इतिहास

मराठी नाटक

मराठी ललित भावबंध

मराठी वैचारिक

चरित्र

प्रवासवर्णन

दुर्ग दुर्घट भारी

विनोद

इत्यर्थ

कला

माहिती

नेटाक्षरी

काव्यसंग्रह

गझल

त्रिवेणी , चारोळी

बालनेटाक्षरी

ई श्टाप

व्हिडिओ

बालगोष्टी

बालगाणी

 धार्मिक/अध्यात्म

ज्ञानेश्वरी

ज्ञानेश्वरी ऑडिओ

संगीत

संस्कृत 

पाककला

खेळ

कृषी

मूर्तीकला

कामसूत्र

चित्रकला

फ़ोटोग्राफ़ी

इतर

---

 पुस्तकांची यादी व थोडक्यात ओळख


पुस्तक शोधायचे कसे?
वरची यादी उघडा आणि सेव्ह करून ठेवा. 
त्यातल्या हव्या त्या पुस्तकाचे नांव copy करा
मग कोणत्याही पेजच्या सर्वात वर Search आहे तिथे Paste करा आणि Enter करा. पुस्तक हजर!
Open केलेले पुस्तक जर नंतर वाचायचे असेल तर त्यावर Right click करून Save as करून आपल्या PC / mobile वर घ्या.